Συνεργασία Vs Συνθήματων

Η προσπάθεια να εμπεδωθεί, στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΔΗ.ΣΥ., η πιθανότητα να υποστηριχτεί στον δεύτερο γύρο των εκλογών ο κομμουνιστής υποψήφιος, πλήττει πρώτα και κύρια την δική τους υποψηφιότητα. Ισχυρίζεται, ο κ. Ν. Αναστασιάδης, ότι δεν ασχολείται με «ποντίκια και αρουραίους», όμως η λυσσαλέα αντίδραση του στην ανακοίνωση της ΣΕΚ, αποτελεί δικαίωση για αυτούς, που εδώ και καιρό, έγραφαν για παρασκηνιακή συνεργασία, μεταξύ της ηγεσία του ΑΚΕΛ και του κ. Ν. Αναστασιάδη, για να υποστηριχτεί ο Δ. Χριστόφιας στο ύπατο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όσοι είχαμε την τύχη να συμμετέχουμε σε εκλογικές αναμετρήσεις των φοιτητικών ενώσεων, κυρίως του ελλαδικού χώρου, έχουμε κάποιες έντονες αναμνήσεις. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές από αυτές. Στις γενικές συνελεύσεις, αλλά και κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης των ψήφων, η διαδικασία εξελίσσεται σε διελκυστίνδα μεταξύ της Πρωτοπορίας και της Προοδευτικής. Ανταλλάσσονται συνθήματα από τους «οπαδούς» των δυο παρατάξεων και πολλές φορές έρχονται στα χέρια. Το παραδοσιακότερο σύνθημα της φοιτητιώσας νεολαίας του ΔΗ.ΣΥ. είναι το εξής: «Δεν θα βγάλει πρόεδρο ποτέ το ΑΚΕΛ». Το εν λόγω σύνθημα ενοχλούσε ιδιαίτερα, τους φίλους της Προοδευτικής, γι’ αυτό απαντούσαν: «Στον πάτο στον Άδη με Αναστασιάδη».

Οπωσδήποτε, ο φανατισμός εξυπηρετούσε τα μικροπαραταξιακά συμφέροντα των δυο κομμάτων, ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ, όμως διαιρωτούμαι, αν ο έρωτας του κ. Ν. Αναστασιάδη σε μια λύση τύπου Ανάν, είναι τόσο ισχυρός, που θα επιβάλλει στους χιλιάδες «πρωτοπόρους» την υποστήριξη της υποψηφιότητας Δ. Χριστόφια.

Οι φοιτητικές εκλογές, στα σπουδαστικά κέντρα της Ελλάδος, θα διεξαχθούν, χρονικά, αμέσως μετά το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Θα είναι άραγε μια νέα εμπειρία;

Ίδωμεν…