Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2009

Η επόμενη μέρα στην Ελλάδα θα είναι φιλοαμερικανική;

Η επιλογή του πρωθυπουργού κ. Καραμανλή για διενέργεια πρόωρων εκλογών αποτελεί πολιτική αυτοκτονία για τον ίδιο. Η άθλια οικονομική διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, τα σκάνδαλα και η ανυπαρξία ελπιδοφόρας πρότασης για το αύριο, καθιστούν βέβαιη τη συντριπτική ήττα της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ). Το μόνο ερωτηματικό στην εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου είναι αν θα κατορθώσει το ΠΑΣΟΚ να ξεπεράσει το 41%, που θα του δώσει αυτομάτως και αυτοδυναμία, χωρίς να χρειαστεί η χώρα να μπει σε περίοδο ακυβερνησίας. Αφού το αποτέλεσμα έχει προεξοφληθεί, αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι η επόμενη μέρα στη ΝΔ. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι αν η διαφορά του ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ, το βράδυ των εκλογών, είναι μεγάλη (πέραν των 3-4 μονάδων), τότε το πολιτικό μέλλον του κ. Καραμανλή δεν προοιωνίζεται ευοίωνο. Η θυγατέρα του πρώην πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη, κ. Ντόρα Μπακογιάννη, φαίνεται έτοιμη να ηγηθεί στη ΝΔ της επόμενης μέρας. Οφείλουμε όμως εδώ να παραδεχτούμε ότι ο κ. Καραμανλής ανέβασε κατά πο

«Να ζητήσει συγνώμη από τον Κυπριακό Λαό»

Ένας εκλεκτός φίλος και εξέχων μέλος της κοινωνίας της Πάφου μάς εξιστορούσε, προσφάτως, ένα πολύ χαρακτηριστικό διάλογο που είχε με τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ κ. Μάριο Καρογιάν, σε εκδήλωση στην επαρχία του. Το περιστατικό έλαβε χώρα μερικούς μήνες μετά την ανάληψη της Προεδρίας της Δημοκρατίας από τον κ. Χριστόφια και πριν από το θάνατο του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλο. Ρωτάει, λοιπόν, ο φίλος από την Πάφο τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ κ. Καρογιάν: «Γιατί ανέχεστε τον Πρόεδρο Χριστόφια, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τους αξιωματούχους του ΑΚΕΛ να ξεκινούν τις δημόσιες τοποθετήσεις τους με τη φράση ‘βγάλαμε την Κύπρο από την γωνιά’; Δεν θεωρείτε ότι με τη φράση αυτή μειώνουν, πρωτίστως, το ΔΗΚΟ, αλλά και τον ίδιο τον Τάσσο Παπαδόπουλο;» Η φερόμενη ως απάντηση του κ. Καρογιάν ήταν: «Γιατί είναι ψέματα; Ακόμα και όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε να δει τον Τάσσο, του μήνυσε ότι θα τον δεχτεί, αφού πρώτα ζητήσει συγνώμη από τον Κυπριακό Λαό για τη συμπεριφορά του το 2004!» Αν και, προσωπικώς, θεωρώ ατ

Ο δικός μας Ιούλιος Βερν

Πριν από περίπου ένα χρόνο διεξήχθη υπό την αιγίδα της βρετανικής πρεσβείας ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ προσφύγων Κατωκοπιάς και Τουρκοκύπριων που διαμένουν τώρα στην Κατωκοπιά. Για την ιστορία, ο αγώνας έληξε ισόπαλος 1-1. Μάλιστα, η Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης, Κάρολαιν Φλιντ, ενημέρωσε τη βρετανική Βουλή ότι ο «αγώνας έληξε καταλλήλως ισόπαλος 1-1» και πρόσθεσε ότι «ήταν τιμή για μένα να μπορέσω να δώσω το εναρκτήριο σφύριγμα σε δικοινοτικό αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ των νυν Τουρκοκύπριων κατοίκων του χωριού Κατωκοπιά και των πρώην Ελληνοκύπριων κατοίκων». Βεβαίως, ουδείς εκ της Κυβερνήσεώς μας αντέδρασε, τότε, για τις εκουσίως στρεβλωμένες περιγραφές της κ. Φλιντ. Ότι, δηλαδή, οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι «νυν κάτοικοι» της Κατωκοπιάς, αλλά κλεπταποδόχοι (άρα παράνομοι διαχειριστές) των περιουσιών των βιαίως εκτοπισθέντων, νομίμων (και όχι «πρώην»), Ελληνοκύπριων κατοίκων. Όπως μας έχουν συνηθίσει το τελευταίο διάστημα, οι καλοθελητές στην ελληνοκυπριακή πλευρά κράτησαν,

Η χώρα που ανθεί «φαιδρά πορτοκαλέα»

Η ευρεία συζήτηση, που έλαβε χώρα κατά τη διαδικασία «συνδιαλλαγής» των κομμάτων για το διορισμό των « αξιοτέρων » στους ημικρατικούς οργανισμούς, αποτελεί πισωγύρισμα για τη Κύπρο, εντός της οποίας, κατά τ’ άλλα, ανθεί «φαιδρά πορτοκαλέα ». Η από αέρος διαπραγμάτευση των κομμάτων ανήγαγε την όλη διαδικασία σε ανατολίτικο παζάρι και για άλλη μια φορά απαξίωσε στα μάτια της κοινής γνώμης την πολιτική και τους πολιτικούς. Τέλος, όπως συμβαίνει πάντοτε σε τέτοιου είδους δοσοληψίες, υπάρχουν οι «ριγμένοι», οι οποίοι βάλλουν κατά των «ευνοημένων», ενώ οι «ευνοημένοι» επικαλούνται το χθες για να δικαιολογήσουν το σήμερα. Κατά το χρονικό διάστημα που προηγήθηκε των διορισμών στους ημικρατικούς οργανισμούς, παρατηρήθηκε το γνώριμο και ανά τριετία επαναλαμβανόμενο φαινόμενο, διάφοροι επιτήδειοι να προσκολλώνται σαν βδέλλες στους ηγέτες των κομμάτων. Οι εν λόγω καιροσκόποι χειροκροτούν κάθε επιλογή (σωστή ή λανθασμένη) του αρχηγού με σκοπό να έχουν την εύνοιά του, για να συμπεριληφθούν στη μαγ