Ψήφος με περιεχόμενο και προοπτική
Προσεγγίζουμε την κορύφωση μιας συντεταγμένης πολιτικής διεργασίας, η οποία -δια των εκλογών της 5ης και 12ης Φεβρουαρίου- θα αναδείξει τον επόμενο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι εξελίχθηκε σε ένα πρωτοφανές φαινόμενο: Την ελεύθερη και αυθόρμητη σχηματοποίηση της κοινωνίας μακριά και έξω από κομματικές ντιρεκτίβες. Για πρώτη φορά, το μέγα δίλημμα των κομματικών ηγεσιών ήταν αν θα αποτελέσουν μέρος αυτής της σχηματοποίησης, δηλαδή να γίνουν η «φωνή της κοινωνίας», ή αν θα επιχειρήσουν να πείσουν την κοινωνία ότι είναι σε λάθος πορεία, ότι δηλαδή η κοινωνία δεν έχει την «ώριμη κρίση» και την «πεφωτισμένη συνείδηση» που διαθέτουν οι ηγεσίες. Όσοι επέλεξαν να βρεθούν απέναντι στην πλειοψηφούσα κοινωνική συμμαχία, προφανώς, επέλεξαν να υπερασπιστούν την ασφάλεια, που τους προσέφερε για δεκαετίες η καθεστηκυία τάξη. Αυτή που εγγυήθηκε στους λίγους και εκλεκτούς ευεργεσίες, θέσεις και αξιώματα, αλλά οδήγησε την κοινωνία των πολιτών στα αδιέξοδα που β