Χρίστος Σενέκης

Το δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία είναι πλέον παρελθόν και το Brexit αποτελεί ασφαλώς το σημαντικότερο πολιτικό γεγονός της Γηραιάς Ηπείρου από την πτώση του τοίχους του Βερολίνου και εντεύθεν, που θα αλλάξει άρδην τα δεδομένα τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στην Ευρώπη. Όμως, η καταστροφολογία με την οποία προσεγγίζεται το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος αγγίζει τα όρια της υπερβολής και ασφαλώς είναι ένας τρόπος εκτόνωσης όσων τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του Bremain. Σ ε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, ο βρετανικός λαός, και κυρίως το κομμάτι εκείνο που υπέστη τα μεγαλύτερα πλήγματα, στράφηκε σε μια εγγενή ροπή του αγγλοσαξονισμού, τον απομονωτισμό. Επέλεξε να ανακτήσει το μέρος της κυριαρχίας της χώρας του που παραχωρήθηκε στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και να αποδεσμευτεί από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτόχρονα, βεβαίως, αποξενώνεται, εκουσίως, και από τα δικαιώματα που απορρέουν από τις ίδιες συνθήκες.  Όμως, μέχρι να ολ

Με αφορμή τη δημόσια παραδοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Νίκου Αναστασιάδη, σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό ότι επενέβηκε ο ίδιος προσωπικά στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, προτείνοντας στο ΑΚΕΛ συνεργασία στη βάση της εκ περιτροπής Προεδρίας, θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή και αξιολογική προσέγγιση στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Πρώτος, ο Αριστοτέλης στα "Πολιτικά" θέτει το ζήτημα της διάκρισης των εξουσιών. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον μεγάλο έλληνα φιλόσοφο σε κάθε πολίτευμα υπάρχουν τρία μόρια (σ. εξουσίες): «εν μεν τι το βουλευόμενον περί των κοινών, δεύτερο δε το περί τας αρχάς, τρίτον δε τι το δικάζον».  Η διάκριση αυτή επικαιροποιείται κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμού και της σταδιακής επικράτησης του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας, σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Κύριοι εκφραστές της διάκρισης των εξουσιών κατά τον Διαφωτισμό υπήρξαν ο άγγλος Τζων Λοκ και ο γάλλος Μοντεσκιέ, οι οποίοι συναρτούσαν την ελευθε