Χρίστος Σενέκης

Ένας από τους λόγους που επικαλέστηκε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, για να αποδεχθεί τον τουρκικό οδικό χάρτη και να συνάψει τη Συμφωνία του Δείπνου, ήταν η έωλη απειλή της προσάρτησης των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Το θέμα επανέφερε ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, μερικές μέρες αργότερα, στο μνημόσυνο του αειμνήστου πρώην Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, διαστρεβλώνοντας τα λόγια του αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, κ. Άγγελου Συρίγου. Είναι φανερό ότι στο δρόμο προς το δημοψήφισμα, ένα από τα "δυνατά χαρτιά" καλλιέργειας φόβου θα είναι ότι, σε περίπτωση απόρριψης της συμφωνίας, θα αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο η Τουρκία να προχωρήσει, μονομερώς, σε προσάρτηση των κατεχομένων. Μια απειλή, όμως, που στερείται τόσο τεκμηρίωσης όσον αφορά τον τρόπο υλοποίησης, όσο και αιτιολόγησης των τουρκικών και τουρκοκυπριακών στοχεύσεων που θα εξυπηρετούσε μια τέτοια (έκνομη) επιλογή. Αν,