Χρίστος Σενέκης

Ο Άλβαρο ντε Σότο όταν ρωτήθηκε από τους συγγραφείς του βιβλίου «Το Μυστικό Παζάρι» πώς σχολιάζει τις κυβερνητικές αλλαγές σε Κύπρο (16/2/2003) και Ελλάδα (7/3/2004) δεν έκρυψε την ανησυχία του μήπως χαλάσει η καλοστημένη πλεκτάνη για την επιβολή του σχεδίου Ανάν. Είπε σχετικά: «Γενικά, η εισαγωγή νέων παικτών σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση φέρνει αλλαγές που, πολλές φορές, είναι δύσκολο να τύχουν χειρισμού». Εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται ότι ήταν άκρως καθοριστικές οι κυβερνητικές αλλαγές. Σήμερα, με μεγαλύτερη μαεστρία, «στήθηκε» το σκηνικό που θα οδηγήσει στο (όπως - όπως) «κλείσιμο» του Κυπριακού και θα απαλλάξει την Άγκυρα από το «αγκάθι», που ίσως δυσκολέψει την ευρωπαϊκή πορεία της. Ο προσφοροδότης Χριστόφιας και ο εξαφανισμένος ηγέτης της «αντιπολίτευσης», Ν. Αναστασιάδης, αποτελούν το βολικότερο δίδυμο εντός Κύπρου για την προώθηση του κυοφορούμενου, «νέου» σχεδίου. Στην Ελλάδα Πρωθυπουργός είναι, πλέον, ο εκλεκτός του «ξένου παράγοντα» Γ. Παπανδρέου και στην αξιωματική

Διάβασα με πολύ προσοχή την πρόταση – εισήγηση του προέδρου του ΔΗΚΟ, που κατέθεσε στο Εκτελεστικό Γραφείο (Ε.Γ.) του κόμματος και εγκρίθηκε πλειοψηφικά με αντικαταστατική σύνθεση (βάσει καταστατικού οι βουλευτές συμμετέχουν στο Ε.Γ.: «Σε ειδικές τακτικές συνεδρίες (μια φορά το μήνα) για σκοπούς ενημέρωσης και Συντονισμού» και άρα χωρίς δικαίωμα ψήφου, επίσης δεν προνοείται ηλεκτρονική ή ταχυδρομική ψήφος). Με έκπληξη διαπίστωσα ότι εντός του έγγραφου, ο κ. Καρογιάν προσομοιάζει το ΔΗΚΟ με «reality show»! Και αυτό γιατί κάποιοι αξιωματούχοι του κόμματος, καθηκόντως, ενημερώνουν την κοινή γνώμη για τις καταστροφικές προτάσεις που κατατίθενται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τον Πρόεδρο Χριστόφια. Σε άλλο σημείο του εγγράφου ο κ. Καρογιάν αποκαλεί το ΔΗΚΟ «κόμμα εξουσίας». Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχουν κόμματα εξουσίας, αλλά πολιτικοί προσκολλημένοι στην εξουσία. Είναι άκρως αντιφατικό για τον ΔΗΚΟϊκό ψηφοφόρο να ακούει ότι το κόμμα του είναι «κόμμα εξουσίας», όταν

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς ντόρος για την έλλειψη ενιαίου πολιτικού λόγου στις τοποθετήσεις των αξιωματούχων της ηγετικής πυραμίδας του ΔΗΚΟ. Δυστυχώς, ο τρόπος και η ένταση με την οποία προβάλλεται το φαινόμενο, καταδεικνύει μια συντονισμένη προσπάθεια να πληγεί η αξιοπιστία του κόμματος και να σπιλωθούν συγκεκριμένα ηγετικά στελέχη. Η διαπίστωση αυτή εξάγεται αβίαστα και δεν αποτελεί προϊόν συνομωσιολογίας, αφού όσοι κόπτονται για την απουσία ταυτόσημου πολιτικού λεκτικού στις δηλώσεις της δηκοϊκής ηγεσίας, δε δείχνουν την ίδια σπουδή στις άκρως αντιφατικές δηλώσεις των συναγερμικών κ.κ. Ν. Αναστασιάδη και Α. Νεοφύτου. Επιπροσθέτως, όλοι όσοι σήμερα «ενδιαφέρονται» τόσο πολύ για την εικόνα του ΔΗΚΟ θα πρέπει, επίσης, να μας απαντήσουν, πόσο ενιαίος ήταν ο πολιτικός λόγος στον ΔΗΣΥ κατά τις πρόσφατες ευρωεκλογές, έχοντας ως υποψηφίους την κ. Ε. Θεοχάρους και τον κ. Χ. Στυλιανίδη; Από την άλλη, πώς μπορεί η σημερινή ηγεσία του ΑΚΕΛ να απαιτεί συμμόρφωση όλων στη γραμμή του

Στην ανάλυση (4/11/2009) που έκανε για τα τεκταινόμενα στο ΔΗΚΟ η κ. Ανδρούλα Ταραμουντά επικαλείται ως πηγές «συνεργάτες» του προέδρου του ΔΗΚΟ. Οι εν λόγω «συνεργάτες», όπως αναφέρεται στην ανάλυση τής κ. Α. Ταραμουντά, «διαφωνούν με την ομάδα των τριών αξιωματούχων που πιστεύει ότι τώρα είναι η ώρα για την αξιολόγηση των σχέσεων με τον Πρόεδρο και για αποχώρηση από την κυβέρνηση». Στο κείμενο κατονομάζονται ως μέλη της λεγόμενης «ομάδας», με την οποία «διαφωνούν» οι «συνεργάτες» του προέδρου του ΔΗΚΟ, οι εκ της βάσης του κόμματος εκλεγμένοι: α) αναπληρωτής πρόεδρος κ. Γ. Κολοκασίδης, β) αντιπρόεδρος κ. Ν. Παπαδόπουλος και γ) γενικός γραμματέας κ. Κ. Κενεβέζος. Στην ανάλυση τής κ. Α. Ταραμουντά, δυστυχώς δεν κατονομάζονται οι «συνεργάτες» του προέδρου του ΔΗΚΟ, οι οποίοι μάλλον δεν θέλουν να αποκαλύψουν τα ονόματά τους. Απλώς, στοχεύουν, διά της διοχέτευσης στον Τύπο των προσωπικών τους απόψεών, να δημιουργήσουν εντυπώσεις στο δηκοϊκό κόσμο και στην κοινή γνώμη ευρύτερα. Όμως, διερ