Χρίστος Σενέκης

Το επικοινωνιακό σκηνικό που στήθηκε με τους πρώην υπουργούς του ΔΗΚΟ, οι οποίοι στρατολογήθηκαν δίπλα στον Μάριο Καρογιάν για να εκδηλώσουν την υποστήριξή τους στην υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη (εμένα περισσότερο μου φάνηκε ως πρόθεση να διαθέσουν τους εαυτούς τους προς υπουργοποίηση), σε συνδυασμό με τη συγκυρία του εορτασμού της 28 ης Οκτωβρίου, έφεραν στη θύμησή μου ένα άρθρο που διάβασα προ διετίας. Ένα άρθρο του Αντώνη Ανδρουλιδάκη, με τίτλο «Το μπόι ενός πιτσιρικά». Στο εν λόγω άρθρο, ο κ. Ανδρουλιδάκης   αναφέρει την ιστορία ενός πιτσιρικά 12 χρονών που στήθηκε μαζί με άλλους 200 Έλληνες απέναντι στα πολυβόλα των κατακτητών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, την Πρωτομαγιά του ’44. Αναφέρει, λοιπόν, ο συγγραφέας: «Εύστροφος ο μικρός, καθώς έκοβε το μάτι του, πήρε χαμπάρι πως το μπόι του ήταν κάτω από τη γραμμή του θερισμού. Κι ανασηκώθηκε στα ακροδάκτυλα… Και γίνηκαν με μιας αυτοί οι 2-3 πόντοι χιλιόμετρα ήθους. Όταν αρχίνισαν τα όργανα του θανάτου, όχι μόνο κανείς