Χρίστος Σενέκης

Έρμαιο παροχολογίας γίνεται ο προσφυγικός κόσμος σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αυτού του τόπου. Έτσι, ενόψει προεδρικών εκλογών, ο Ιωάννης Κασουλίδης, πιστός στο ραντεβού, «τάζει φούρνους ποξαμάθκια» στους πρόσφυγες (όπου «φούρνους» βλ. επιχορηγήσεις, χαμηλότοκα δάνεια, οικόπεδα, αναγνώριση της προσφυγικής ιδιότητας στους εκ μητρογονίας πρόσφυγες κ.α.). Μετά το αποτυχημένο πυροτέχνημα περί 14μηνης θητείας στην Εθνική Φρουρά, ο κ. Κασουλίδης επανέρχεται δριμύτερος και υπόσχεται επιχορήγηση 42.000 λιρών σε νεαρά ζευγάρια για απόκτηση κατοικίας (ακόμα και 142.000 λιρών όπως είπε σε μεσημβρινή εκπομπή ο Λευτέρης Χριστοφόρου)! Κάθε σώφρων πρόσφυγας, μετά την έκπληξη στο άκουσμα της εξαγγελίας και προτού σπεύσει να … βγάλει σχέδια, διερωτάται: Που θα τα βρει όλα αυτά τα λεφτά που «σκορπά» απλόχερα – προεκλογικά – ο εν λόγω υποψήφιος; Και αφού απάντηση δεν παίρνει, καταλήγει στη σοφή λαϊκή ρήση «απ’ ον αππέξω του χορού, πολλά τραούθκια ξέρει». Δυστυχώς όμως, για τον κ. Κασουλίδη

Στις 6 Νοεμβρίου του 2006 άφησε την τελευταία του πνοή ο στρατηγός Δημήτριος Ματαφιάς, στο στρατιωτικό νοσοκομείο Νίμιτς της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες χτυπημένος από λευχαιμία. Αυτό που όλοι γνωρίζουν, ειδικά όσοι υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του στρατηγού Ματαφιά, είναι ότι αποτέλεσε τον αναμορφωτή της Εθνικής Φρουράς στη μετά 74 εποχή. Ήταν ο στρατηγός, που κατά τους 13 μήνες (1985 – 1986) στους οποίους διετέλεσε αρχηγός, κατάφερε να ξαναφέρει την περηφάνια και τη λεβεντιά στους νέους της Κύπρου. Τους νέους της Κύπρου που τόσο αγάπησε και πίστεψε. Όπως ο ίδιος είπε στην άσκηση Νικηφόρος του 85: «Αυτοί οι νέοι θα είναι οι αυριανοί ηγέτες του τόπου. Δεν έχουν καμιάν άλλη εκλογή, παρά να διαφεντέψουν αυτήν την πατρίδα κι αν χρειαστεί να δώσουν το αίμα τους...». Για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μου θα μείνει το τηλεφώνημα που πήρα από την Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου 2006 από την κόρη του στρατηγού, την κυρία Έφη Μάταφια. Με φωνή που μαρτυρούσε θλίψη για την απώλεια του πατέρ