Χρίστος Σενέκης

Γίνεται ηλίου φαεινότερη, όσο πλησιάζουμε την 17 η Φεβρουαρίου 2008, η ανίερη συμμαχία της ηγεσία του ΑΚΕΛ με τον κ. Νίκο Αναστασιάδη (και τους αυλικούς του). Στην εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού «Αντέννα», που ακολούθησε την πρώτη διακαναλική αναμέτρηση των τριών βασικών διεκδικητών της Προεδρίας, το βράδυ της Πέμπτης (24/01/2008) και μετά από έντονη αντιπαράθεση των κ. Νίκου Κατσουρίδη και Αβέρωφ Νεοφύτου, ο πρώτος έκανε μια σημαντική διαπίστωση! Είπε λοιπόν, ο κ. Κατσουρίδης, ότι ο κ. Νεοφύτου εξαπολύει, τις τελευταίες μέρες, δριμεία επίθεση κατά του Χριστόφια, στέλνοντας έτσι διαφορετικά μηνύματα από αυτά που στέλνει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ! Η δήλωση, του κ. Κατσουρίδη, έρχεται να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες του κυπριακού λαού, ότι κάποιοι, «κεκλεισμένων των θυρών», αποφάσισαν, για το μέλλον του. Αποφάσισαν να κατευθύνουν τα πυρά τους, μόνο, κατά του Τάσσου Παπαδόπουλου. Το επιτελείο Χριστόφια και ο κ. Αναστασιάδης, είναι πλέον στο ίδιο χαράκωμα και με τη βούλα. Με την «υπογραφ

Εξ αφορμής του θέματος της λεγόμενης επιστροφής της Καρπασίας και το «πάρε δώσε» που έγινε (;) στο Μπούργκενστοκ, δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι η παραπληροφόρηση που επιδιώκεται από τον Ν. Αναστασιάδη και τους «αριστερούς» πλέον ψάλτες Γ. Βασιλείου και Γ. Ιακώβου, δεν έχει προηγούμενο. Το θέμα της «επιστροφής» της Καρπασίας (με τον περιβόητο χάρτη Ερντογάν, που ειρήσθω εν παρόδω δεν κατατέθηκε ποτέ από την τουρκική πλευρά) με αντάλλαγμα την αποδοχή των μόνιμων παρεκκλίσεων ως πρωτογενές δίκαιο, αφήνει τους κ.κ. Βασιλείου και Ιακώβου αμετάκλητα εκτεθειμένους! Συγκεκριμένα στο βιβλίο «Σχέδιο Ανάν – Το μυστικό παζάρι», των έγκριτων δημοσιογράφων Βενιζέλου, Ιγνατίου και Μελέτη, στις σελ. 407-408 αναφέρει ότι το Εθνικό Συμβούλιο της 30 ης Μαρτίου 2004 αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει τους κ.κ. Βασιλείου και Ιακώβου να επισκεφθούν τον κ. Φερχόιγκεν και να συζητήσουν μαζί του το ενδεχόμενο επιστροφής της Καρπασίας. Ο ίδιος, ο κ. Βασιλείου, αφηγείται ότι: «Μόλις έφτασε ενώπιον του κ. Φερχόι

Στις 20 Ιουλίου 1977, λίγες μέρες πριν από το θάνατο του, ο Εθνάρχης Μακάριος, στο παγκύπριο συλλαλητήριο για την 3 η μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής, καθοδηγεί τον «ήρωα και μεγαλομάρτυρα κυπριακό λαό»: « Ο μακροχρόνιος αγώνας είναι επιταγή για δικαίωση… Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι για επιστροφή, όσο χρονικό διάστημα και αν χρειαστεί ». Στις 16 Φεβρουαρίου 2002, σε εκδήλωση προς τιμή του, ο Σπύρος Κυπριανού, εμφανώς καταβεβλημένος από την επάρατη νόσο, χρησιμοποιώντας τους στοίχους του νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη, μας καλεί να συνεχίσουμε τον αγώνα: « Λίγο ακόμα θα ιδούμε τις αμυγδαλιές να ανθίζουν – τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο – τη θάλασσα να κυματίζει – Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα ». Στις 7 Απριλίου 2004, στο ιστορικό διάγγελμά του, ο Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Τάσσος Παπαδόπουλους, σηκώνοντας το βάρος που του αναλογούσε, απευθύνεται σε εμάς: « Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ, στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι σ