Χρίστος Σενέκης

Κατά τις διαβουλεύσεις για τη σύναψη της Σύμβασης για το δίκαιο της Θάλασσας (ΣΔΘ) διαμορφώθηκαν δύο παρατάξεις, όσον αφορά στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Η μια παράταξη, στην οποία συμπεριλαμβανόταν και η Ελλάδα, υποστήριζε ότι πρέπει να καθιερωθεί η αρχή της μέσης γραμμής , ενώ η άλλη παράταξη, στην οποία συμπεριλαμβανόταν και η Τουρκία, υποστήριζε την καθιέρωση της αρχής της ευθυδικίας - επιείκειας . Τελικώς, τόσο για την υφαλοκρηπίδα (άρθρο 83 της ΣΔΘ) όσο και για την ΑΟΖ (άρθρο 74 της ΣΔΘ) υιοθετήθηκε ενιαία διατύπωση ότι « η οριοθέτηση … πρέπει να πραγματοποιείται με συμφωνία που θα συνάπτεται με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ) προς το σκοπό της επίτευξης δίκαιης λύσης ». Σημειώνεται, εδώ, ότι το άρθρο 38 του Καταστατικού του ΔΔΧ ορίζει πως το ΔΔΧ εκδικάζει συμφώνως προς το διεθνές δίκαιο, εφαρμόζοντας τις διεθνείς συμβάσεις, τα διεθνή έθιμα, τις γενικές αρχές του δικαίου, καθώς και τις (πρ

Το Καταστατικό Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ) αποτελεί Παράρτημα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ) και συνεπώς όλα τα κράτη μέλη των ΗΕ είναι, αυτοδικαίως, μέλη του Καταστατικού του ΔΔΧ (άρθρα 92 - 95 του Χάρτη των ΗΕ). Όμως, από δικονομική άποψη, το ΔΔΧ δεν δεσμεύει τα κράτη ως προς το μηχανισμό επίλυσης διαφορών, ο οποίος βασίζεται στην εκδήλωση της βούλησης των κρατών. Γι’ αυτό, υπάρχουν τέσσερις τρόποι με τους οποίους το ΔΔΧ μπορεί να αποκτήσει δικαιοδοσία. Ο πρώτος τρόπος είναι μέσω κατάθεσης δήλωσης αποδοχής της δικαιοδοσίας του ΔΔΧ από τα κράτη για μελλοντικές προσφυγές, συμφώνως προς το άρθρο 36.2 του Καταστατικού του ΔΔΧ. Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν προβεί σε σχετική δήλωση, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, ενώ η Τουρκία και η Λιβύη δεν έχουν κάνει σχετική δήλωση. Ο δεύτερος τρόπος είναι με την υπογραφή συνυποσχετικού από τα διάδικα κράτη, με το οποίο απονέμεται δικαιοδοσία στο ΔΔΧ για μία ή περισσότερες διαφορές που δηλώνονται σε αυτό (π.χ. Υπόθεση της Συ