Χρίστος Σενέκης

Η παράνομη είσοδος στην ελληνική επικράτεια των οχτώ τούρκων στρατιωτικών που θεωρούνται ύποπτοι για συμμετοχή στην πρόσφατη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, καθώς και το αίτημά τους για παροχή πολιτικού ασύλου, δημιουργούν εκ των πραγμάτων μια δύσκολη διπλωματική κατάσταση για την Αθήνα. Μια κατάσταση που, όμως, θα πρέπει να την χειριστεί με τρόπο που  να συνάδει με τα πραγματικά περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στην Τουρκία από την εκδήλωση του πραξικοπήματος και εντεύθεν και παράλληλα να έχει ισχυρή θεμελίωση στο σύγχρονο νομικό πολιτισμό. Με πραγματικό δεδομένο την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση που τυγχάνουν οι συλληφθέντες στην Τουρκία και την αναστολή εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και τη δυνητική επαναφορά της θανατικής ποινής και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, αλλά και υπό το βάρος της προηγούμενης μαύρης σελίδας της ελληνικής διπλωματίας με την (έμμεση) παράδοση του Οτσαλάν στις τουρκικές αρχές, η Ελλάδα έχει μια πρ

Παρά τη εγγενή ροπή μέρους της κοινής γνώμης προς τη συνωμοσιολογία, η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία ήταν μια αρκετά καλά σχεδιασμένη ενέργεια σημαντικού μέρους του στρατεύματος, που πιθανότατα απολάμβανε στήριξης και καθοδήγησης από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι στασιαστές στρατιωτικοί ακολούθησαν κατά γράμμα το "κλασσικό εγχειρίδιο" διενέργειας πραξικοπήματος περασμένων δεκαετιών. Γι' αυτό προέβησαν σε μοιραία λάθη που, σε συνδυασμό με τη μαζική κάθοδο του κόσμου στους δρόμους, οδήγησαν σε αποτυχία το όλο εγχείρημα. Στις πρώτες "κλασσικές κινήσεις" πραξικοπημάτων της δεκαετίας του '80 και νωρίτερα ήταν η κατάληψη της κρατικής τηλεόρασης και του ραδιοφώνου και η αναγγελία ότι οι πραξικοπηματίες είναι "κυρίαρχοι της καταστάσεως", πράγμα το οποίο έπραξαν, αλλά άφησαν όλα τα άλλα ιδιωτικά ΜΜΕ να εκπέμπουν ελεύθερα αντιπραξικοπηματικά μηνύματα και να καλούν τον κόσμο σε αντίσταση. Παράλληλα, αγνόησαν τη δύναμη των επικοινωνιών,