Χρίστος Σενέκης

Ακούσαμε και διαβάσαμε πολλά από πολλούς για την ενέργεια του Αρχιεπισκόπου να τελέσει τρισάγιο στους τάφους των 22 νεαρών που σκοτώθηκαν υπηρετώντας, ίσως χωρίς την θέληση τους (ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα σήμερα;), τους ηγέτες του πραξικοπήματος. Αυτό που ενοχλεί όμως είναι ότι βιώνοντας το δράμα και τις συνέπειες της κατάλυσης της δημοκρατίας, χρεώσαμε σε αυτούς τους νεκρούς το ... προπατορικό αμάρτημα! Ας αναλογιστούμε την αδικία που γίνεται εξισώνοντας τους 22 αυτούς νέους με τους εν Ελλάδι αξιωματικούς που έδιναν τις εντολές, με τον Γεωργίτση και τον Ιωαννίδη, αλλά και τους εδώ “γνωστούς” ομοϊδεάτες τους! Αυτοί οι “γνωστοί” που όσο οξύμωρο και αν είναι, σήμερα αποτελούν την ελίτ της κοινωνικό – πολιτικό – οικονομικής ζωής της ημικατεχώμενης πατρίδας μας. Όσοι δηλαδή είναι εν ζωή, απολαμβάνουν “άφεση αμαρτιών” με την ανοχή όλων μας. Ακόμα πιο οξύμωρο είναι να ακούμε πολιτικούς να διαρρηγνύονται τα ιμάτια τους για την πράξη του Αρχιεπισκόπου. Οι ίδιοι που καθημερινά διακηρύττ

ΠΑΡΕΛΑΒΕ χάος (βλ. Δημοσιονομικό έλλειμμα, Χρηματιστήριο, Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, κ.ά.). Όμως το κυριότερο κληροδότημα της διακυβέρνησης Κληρίδη ήταν το έκτρωμα-σχέδιο Ανάν. Τόλμησε να πει την άποψή του, όπως έκανε ο κάθε Κύπριος πολίτης, γνώστης ή μη του νομικίστικου περιεχομένου του σχεδίου. Λογοκρίθηκε και από τους «έσω» και από τους «έξω». Όμως ο Τάσσος Παπαδόπουλος στάθηκε θεματοφύλακας της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Ως κυματοθραύστης, δέχτηκε τα πυρά πανταχόθεν για το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας στο δημοψήφισμα. Για να φτάσουμε στο σήμερα... Να κατηγορείται ακόμα και από τους πρώην συγκυβερνώτες του ΑΚΕΛ ότι δεν έχει την καλύτερη εικόνα στο εξωτερικό! Ότι οι ξένοι δεν πιστεύουν ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος θέλει πραγματικά λύση (και μη μου πείτε ότι της εν λόγω φρασεολογίας τα πνευματικά δικαιώματα δεν τα κατέχει ο κ. Αναστασιάδης). Οι έξωθεν απειλές και τα ψεύτικα διλήμματα, κατά την περίοδο που προηγήθηκε του δημοψηφίσματος, οδήγησαν στην πατριωτική αντίδραση του