Χρίστος Σενέκης

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Τουρκία θα μπορούσε να ήταν μια θετική εξέλιξη για την περιοχή σε δύο πολύ συγκεκριμένα σενάρια: α) είτε αν επικρατούσε ένα ηχηρό ΟΧΙ, που θα ισοδυναμούσε με νίκη της δημοκρατίας απέναντι στον κλιμακούμενο αυταρχισμό του Ερντογάν, β) είτε αν δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια σταθερή κυβέρνηση με ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Όσοι το προηγούμενο διάστημα έκλειναν πονηρά το μάτι στο ΝΑΙ, ευελπιστώντας προφανώς στο δεύτερο σενάριο, διαψεύστηκαν το βράδυ του δημοψηφίσματος, όταν ο Ερντογάν στις πρώτες δηλώσεις του έκανε ξεκάθαρο ότι δεν ενδιαφέρεται πλέον για ένταξη στην ΕΕ. Προς αυτή την κατεύθυνση δείχνει και η πρόθεσή του να καταργήσει το καθ' ύλην αρμόδιο υπουργείο για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, αλλά και η επαναφορά του ζητήματος για τη θανατική ποινή, γνωρίζοντας βέβαια ότι κάτι τέτοιο θα είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της ανοχής των θεσμών της ΕΕ, αφού η θανατική ποινή δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει ανεκτή από τον σύγχρ

Η ψήφιση του «νόμου Ακιντζί» από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της ταπείνωσης και του εξευτελισμού του κυπριακού Ελληνισμού. Η ανάδειξη του κατοχικού ηγέτη σε «συμπρόεδρο» με δικαίωμα βέτο, σε ένα ζήτημα για το οποίο δεν είχε καμία απολύτως αρμοδιότητα να παρέμβει και να καθορίσει το αποτέλεσμα, είναι η σημειολογική κορύφωση της απόλυτης υποταγής στα κελεύσματα της Τουρκίας. Μια υποταγή που συνοδεύτηκε με συνεχείς, μονομερείς υποχωρήσεις των Αναστασιάδη και Χριστόφια, που στόχευαν να φέρουν τη λύση του Κυπριακού πιο κοντά, αλλά τελικώς επιβεβαίωσαν το διαχρονικώς αυταπόδεικτο ότι απλώς εξέθρεψαν έτη περαιτέρω την τουρκική αδηφαγία και αδιαλλαξία. Γεγονός που οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η επανέναρξη των συνομιλιών, υπό τους νέους τουρκικούς όρους που τέθηκαν, για κατάθεση «γεφυρωτικών προτάσεων» από την ομάδα Άιντα (δηλ. συγκαλυμμένη επιδιαιτησία), «πακετοποίηση» κεφαλαίων και κατάληξη πριν από την έναρξη των γεωτ