Χρίστος Σενέκης

Αναλύοντας και ερμηνεύοντας το αποτέλεσμα των εκλογών, της 16ης Σεπτεμβρίου 2007, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να αναφωνήσουν, δια των ηγετών τους, ότι και ο Χαρίλαος Τρικούπης: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Για τον κ. Καραμανλή, που έχασε πέραν των 300 χιλιάδων ψήφων από το 2004, υπάρχουν τα σωσίβια της «πρωτιάς» και της (ισχνής) αυτοδυναμίας. Έτσι διασώθηκε από περιπέτειες. Περιπέτειες που δεν θα μπορέσει να αποφύγει ο κ. Παπανδρέου, αφού το χαμηλότερο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, προκαλεί τριγμούς. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ηγετικά στελέχη του κινήματος περίμεναν στη γωνιά τον κ. Παπανδρέου και με εκ προμελέτης ενέργειες, δρομολογούν μετωπική σύγκρουση. Μια σύγκρουση με διακύβευμα την προεδρία της «πληγωμένης παράταξης», όπως ανέφερε ο κ. Βενιζέλος, καταθέτοντας την υποψηφιότητα του στην, όλο συμβολισμούς (έξω από το Ζάππειο), αρχηγική του παρέμβαση. Στην πεντακομματική Βουλή που προέκυψε, ο Έλληνας πολίτης αναμένει ότι κάτι θα αλλάξει. Μέσα από την πολυφω

Η αυτόκλητη και αναίσχυντη δήλωση της Morgan Stanley για επικείμενη αύξηση της τιμής της μετοχής του ΟΤΕ σε ενδεχόμενη εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, γυρίζει την Ελλάδα πίσω στην δεκαετία του 60’. Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Ε.Ρ.Ε. αβαντάρονταν από τους αγγλοαμερικάνους και με την βοήθεια του στρατού, της αστυνομίας των πόλεων και της χωροφυλακής «άλωναν» τα εκλογικά κέντρα. Αυτό που παρέλειψε να αναφέρει στη δήλωση της η Morgan Stanley είναι ότι αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο μέτοχο του ΟΤΕ. Άρα εμμέσως απειλεί τις χιλιάδες των μικροεπενδυτών που είναι τοποθετημένοι μετοχικά στον εν λόγω οργανισμό. Το κατά πόσο ο ελληνικός λαός αποφασίζει με κριτήριο την απόδοση του χαρτοφυλακίου του, αυτό είναι κάτι που θα περιμένουμε να το δούμε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου 2007. Η έλλειψη επιχειρημάτων από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και η μηδενιστική πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συνθέτουν το παζλ μιας προεκλογικής περιόδου που άγει και φέρεται από τις επιλογές του κεφ