Αβάντα Morgan Stanley
Η αυτόκλητη και αναίσχυντη δήλωση της Morgan Stanley για επικείμενη αύξηση της τιμής της μετοχής του ΟΤΕ σε ενδεχόμενη εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, γυρίζει την Ελλάδα πίσω στην δεκαετία του 60’. Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Ε.Ρ.Ε. αβαντάρονταν από τους αγγλοαμερικάνους και με την βοήθεια του στρατού, της αστυνομίας των πόλεων και της χωροφυλακής «άλωναν» τα εκλογικά κέντρα.
Αυτό που παρέλειψε να αναφέρει στη δήλωση της η Morgan Stanley είναι ότι αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο μέτοχο του ΟΤΕ. Άρα εμμέσως απειλεί τις χιλιάδες των μικροεπενδυτών που είναι τοποθετημένοι μετοχικά στον εν λόγω οργανισμό. Το κατά πόσο ο ελληνικός λαός αποφασίζει με κριτήριο την απόδοση του χαρτοφυλακίου του, αυτό είναι κάτι που θα περιμένουμε να το δούμε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου 2007.
Η έλλειψη επιχειρημάτων από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και η μηδενιστική πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συνθέτουν το παζλ μιας προεκλογικής περιόδου που άγει και φέρεται από τις επιλογές του κεφαλαίου. Οι έξωθεν επιβουλές είναι πλέον εμφανώς διακριτές στην πολιτική σκηνή της Ελλάδος (και της Κύπρου) και αυτό δημιουργεί πρόσθετο βάρος στις πλάτες του ελληνικού λαού, ο οποίος καλείται εν μέσω εθνικής τραγωδίας να αποφανθεί αν η δουλοπρέπεια δεν αποτελεί ιδανικό του.
Ίσως ένα εκλογικό αποτέλεσμα, που να μην δίνει αυτοδυναμία για το σχηματισμό κυβέρνησης, να αποτελούσε την σκληρή απάντηση του έλληνα πολίτη. Όμως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα συνεπάγεται αστάθεια και κυρίως αβεβαιότητα για τα σοβαρά εθνικά μας θέματα.
Ως κυπριακός ελληνισμός, την επόμένη των εκλογών θα αναμέναμε μια δήλωση ανάλογη (και προσαρμοσμένη στο σήμερα) αυτής του Γεωργίου Παπανδρέου στις 25 Φεβρουαρίου 1964, εννιά μόλις μέρες μετά την ορκωμοσία του ως πρωθυπουργού: «Μια πολεμική σύγκρουσις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας θα ήταν παραφροσύνη, αλλά αν η Τουρκία εισέλθη εις το φρενοκομείον δεν θα διστάσωμεν να την ακολουθήσωμεν».
Αυτό που παρέλειψε να αναφέρει στη δήλωση της η Morgan Stanley είναι ότι αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο μέτοχο του ΟΤΕ. Άρα εμμέσως απειλεί τις χιλιάδες των μικροεπενδυτών που είναι τοποθετημένοι μετοχικά στον εν λόγω οργανισμό. Το κατά πόσο ο ελληνικός λαός αποφασίζει με κριτήριο την απόδοση του χαρτοφυλακίου του, αυτό είναι κάτι που θα περιμένουμε να το δούμε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου 2007.
Η έλλειψη επιχειρημάτων από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και η μηδενιστική πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συνθέτουν το παζλ μιας προεκλογικής περιόδου που άγει και φέρεται από τις επιλογές του κεφαλαίου. Οι έξωθεν επιβουλές είναι πλέον εμφανώς διακριτές στην πολιτική σκηνή της Ελλάδος (και της Κύπρου) και αυτό δημιουργεί πρόσθετο βάρος στις πλάτες του ελληνικού λαού, ο οποίος καλείται εν μέσω εθνικής τραγωδίας να αποφανθεί αν η δουλοπρέπεια δεν αποτελεί ιδανικό του.
Ίσως ένα εκλογικό αποτέλεσμα, που να μην δίνει αυτοδυναμία για το σχηματισμό κυβέρνησης, να αποτελούσε την σκληρή απάντηση του έλληνα πολίτη. Όμως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα συνεπάγεται αστάθεια και κυρίως αβεβαιότητα για τα σοβαρά εθνικά μας θέματα.
Ως κυπριακός ελληνισμός, την επόμένη των εκλογών θα αναμέναμε μια δήλωση ανάλογη (και προσαρμοσμένη στο σήμερα) αυτής του Γεωργίου Παπανδρέου στις 25 Φεβρουαρίου 1964, εννιά μόλις μέρες μετά την ορκωμοσία του ως πρωθυπουργού: «Μια πολεμική σύγκρουσις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας θα ήταν παραφροσύνη, αλλά αν η Τουρκία εισέλθη εις το φρενοκομείον δεν θα διστάσωμεν να την ακολουθήσωμεν».
Σχόλια