Σχήμα οξύμωρο
Ακούσαμε και διαβάσαμε πολλά από πολλούς για την ενέργεια του Αρχιεπισκόπου να τελέσει τρισάγιο στους τάφους των 22 νεαρών που σκοτώθηκαν υπηρετώντας, ίσως χωρίς την θέληση τους (ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα σήμερα;), τους ηγέτες του πραξικοπήματος. Αυτό που ενοχλεί όμως είναι ότι βιώνοντας το δράμα και τις συνέπειες της κατάλυσης της δημοκρατίας, χρεώσαμε σε αυτούς τους νεκρούς το ... προπατορικό αμάρτημα!
Ας αναλογιστούμε την αδικία που γίνεται εξισώνοντας τους 22 αυτούς νέους με τους εν Ελλάδι αξιωματικούς που έδιναν τις εντολές, με τον Γεωργίτση και τον Ιωαννίδη, αλλά και τους εδώ “γνωστούς” ομοϊδεάτες τους! Αυτοί οι “γνωστοί” που όσο οξύμωρο και αν είναι, σήμερα αποτελούν την ελίτ της κοινωνικό – πολιτικό – οικονομικής ζωής της ημικατεχώμενης πατρίδας μας. Όσοι δηλαδή είναι εν ζωή, απολαμβάνουν “άφεση αμαρτιών” με την ανοχή όλων μας.
Ακόμα πιο οξύμωρο είναι να ακούμε πολιτικούς να διαρρηγνύονται τα ιμάτια τους για την πράξη του Αρχιεπισκόπου. Οι ίδιοι που καθημερινά διακηρύττουν ότι πρέπει να κρύψουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος ανάμεσα σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Να διαγράψουμε από την μνήμη μας την εισβολή, την κατοχή και τον εποικισμό. Να παραβλέψουμε το ότι για 33 χρόνια οι Τουρκοκύπριοι διαμένουν παράνομα σε σπίτια προσφύγων και ότι εκμεταλλεύονται τις περιουσίες μας. Θέλουν να ξεχάσουμε τις δολοφονίες των Ισαάκ και Σολωμού.
Παράδοξο δε αποτελεί το γεγονός ότι σε προσφυγικό καταυλισμό της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου, με επίσημη απόφαση της τοπικής ηγεσίας της αριστεράς, υποστηρίζεται για κοινοτάρχης, ο ηγέτης της ΕΟΚΑ Β' στην περιοχή. Δάσκαλε που δίδασκες...
Κάποιοι πολιτικοί ηγέτες έχουν λόγο να μιλούν για την προδοσία γιατί αποτέλεσαν τον στόχο, γιατί διαπράχτηκαν απόπειρες κατά της ζωής τους. Κάποιοι διακινδύνευσαν την ζωή τους για να φυγαδεύσουν τον Μακάριο. Όλοι αυτοί, που φύλαξαν Θερμοπύλες, όταν η “Δημοκρατία ήταν στο Απόσπασμα” (όπως γράφει ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου), έχουν καθήκον να αποτρέψουν τους θεατές της αντίστασης κατά του πραξικοπήματος να γίνουν οι πρωταγωνιστές!
Ας αναλογιστούμε την αδικία που γίνεται εξισώνοντας τους 22 αυτούς νέους με τους εν Ελλάδι αξιωματικούς που έδιναν τις εντολές, με τον Γεωργίτση και τον Ιωαννίδη, αλλά και τους εδώ “γνωστούς” ομοϊδεάτες τους! Αυτοί οι “γνωστοί” που όσο οξύμωρο και αν είναι, σήμερα αποτελούν την ελίτ της κοινωνικό – πολιτικό – οικονομικής ζωής της ημικατεχώμενης πατρίδας μας. Όσοι δηλαδή είναι εν ζωή, απολαμβάνουν “άφεση αμαρτιών” με την ανοχή όλων μας.
Ακόμα πιο οξύμωρο είναι να ακούμε πολιτικούς να διαρρηγνύονται τα ιμάτια τους για την πράξη του Αρχιεπισκόπου. Οι ίδιοι που καθημερινά διακηρύττουν ότι πρέπει να κρύψουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος ανάμεσα σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Να διαγράψουμε από την μνήμη μας την εισβολή, την κατοχή και τον εποικισμό. Να παραβλέψουμε το ότι για 33 χρόνια οι Τουρκοκύπριοι διαμένουν παράνομα σε σπίτια προσφύγων και ότι εκμεταλλεύονται τις περιουσίες μας. Θέλουν να ξεχάσουμε τις δολοφονίες των Ισαάκ και Σολωμού.
Παράδοξο δε αποτελεί το γεγονός ότι σε προσφυγικό καταυλισμό της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου, με επίσημη απόφαση της τοπικής ηγεσίας της αριστεράς, υποστηρίζεται για κοινοτάρχης, ο ηγέτης της ΕΟΚΑ Β' στην περιοχή. Δάσκαλε που δίδασκες...
Κάποιοι πολιτικοί ηγέτες έχουν λόγο να μιλούν για την προδοσία γιατί αποτέλεσαν τον στόχο, γιατί διαπράχτηκαν απόπειρες κατά της ζωής τους. Κάποιοι διακινδύνευσαν την ζωή τους για να φυγαδεύσουν τον Μακάριο. Όλοι αυτοί, που φύλαξαν Θερμοπύλες, όταν η “Δημοκρατία ήταν στο Απόσπασμα” (όπως γράφει ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου), έχουν καθήκον να αποτρέψουν τους θεατές της αντίστασης κατά του πραξικοπήματος να γίνουν οι πρωταγωνιστές!
Σχόλια