Ο μνημονιακός Γολγοθάς της Κύπρου

Η υπερψήφιση της μνημονιακής σύμβασης από τη Βουλή βάζει την Κύπρο σε μια πορεία που οπωσδήποτε δεν μπορεί να είναι πολύ διαφορετική απ’ αυτή των άλλων χωρών που έχουν υπαχθεί σε παρόμοια προγράμματα αυστηρής λιτότητας. Οι ακραία υφεσιακές συνέπειες των οικονομικών πολιτικών της Τρόικας, που βιώνει ήδη εδώ και τρία χρόνια η Ελλάδα, δεν αφήνουν περιθώρια για να γίνουν πιστευτά τα περί «επανεκκίνησης» της οικονομίας.  Τα διαδοχικά ελλείμματα θα φέρουν διαδοχικά μνημόνια και ο φαύλος κύκλος της δυστυχίας απλώς θα διαιωνίζεται, παρά τις μεγαλοστομίες ότι έτσι αποφεύγουμε την «άτακτη χρεωκοπία». Δυστυχώς, ο μνημονιακός Γολγοθάς που καλείται να ανέβει ο κυπριακός λαός είναι Γολγοθάς χωρίς Ανάσταση…

 

Το ψευτοδίλημμα που τίθεται στον κυπριακό λαό, «μνημόνιο ή χρεωκοπία», είναι το όχημα που χρειάζεται η πολιτική ηγεσία για να δικαιολογήσει τη δική της αδυναμία να υπερασπιστεί το ευ ζην της κοινωνίας, την οποία υποτίθεται εκπροσωπεί και υπερασπίζεται. Αλήθεια, τι σημαίνει «χρεωκοπία» ενός κράτους; Μήπως, τα δάνεια τα οποία έχει συνάψει κατά καιρούς η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ενυπόθηκα; Όχι, βέβαια. Το μόνο ενυπόθηκο δάνειο θα είναι αυτό που πρόκειται να λάβουμε από την Τρόικα, με το οποίο θα υποθηκευτεί όλος ο εθνικός πλούτους (όσος, βεβαίως, δεν προβλέπεται να ξεπουληθεί). Με τη δανειακή σύμβαση υποθηκεύουμε το φυσικό αέριο της κυπριακής ΑΟΖ σ’ ένα πρόγραμμα, που αμφισβητείται εκ των προτέρων η ικανότητα αποπληρωμής, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιούμε διαδικασία ξεπουλήματος των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών και του χρυσού μας. Εκτός αυτών, έχουμε ήδη χάσει τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα του τόπου και μόλις αρθούν πλήρως τα περιοριστικά μέτρα για την εκροή κεφαλαίων θα χάσουμε και την άλλη, αφού κανένας ELA δεν  πρόκειται να διαθέσει τα δεκάδες δις ευρώ που θα χρειαστεί για την ανακεφαλαιοποίησή της.

 

Βεβαίως, Γολγοθά αποτελεί και η κύρια εναλλακτική λύση. Η επιστροφή στη Λίρα. Κανείς δεν έχει αυταπάτες ότι πρόκειται για μια λύση χωρίς δυσκολίες. Κυρίως, σε προμήθειες καυσίμων και φαρμάκων, που εισάγονται από το εξωτερικό. Όμως, σίγουρα, αποτελεί μια λύση που διαφυλάσσει την εθνική κυριαρχία μας.

 

Η Κύπρος αποτελεί μια χώρα που οι πολίτες της είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας και συνεπώς τα νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα γύρω στο 300% των ετήσιων εισοδημάτων τους, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα που οι πολίτες της είναι κυρίως ενοικιαστές. Η επιστροφή στη Λίρα και η υποτίμησή της (π.χ. κατά 50%) θα «ξαλαφρώσει» τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και ταυτόχρονα, λόγω της μείωσης της πραγματικής αξίας των ενυπόθηκων δανείων, θα υπερκαλυφθεί η «τρύπα» στις τράπεζες, η οποία -σύμφωνα με την Pimco- οφείλεται στην πτώση κατά 40% της αξίας των ακινήτων. Τώρα, όσοι ισχυρίζονται ότι η υποτίμηση της Λίρας θα καταστρέψει τους υφιστάμενους καταθέτες είναι τουλάχιστον αστείο το επιχείρημα, μετά τη συγκατάθεσή μας για το «κούρεμα»…

 

Είναι, επίσης, αυτονόητο ότι η επιστροφή στη Λίρα και η αναπόφευκτη υποτίμησή της θα καταστήσει ανταγωνιστικότερο το κυπριακό τουριστικό προϊόν και θα ανοίξει παράθυρο στις εξαγωγές για τα κυπριακά προϊόντα, ενώ ταυτόχρονα θα δυσκολέψει τις εισαγωγές προϊόντων από το εξωτερικό, γεγονός που θα βελτιώσει κατά πολύ το σημερινό καταθλιπτικό εμπορικό ισοζύγιο.
 

Κλείνοντας, πρέπει να επισημάνουμε ότι η σημερινή αξία του χρυσού μας είναι περίπου 530 εκ. ευρώ, κάτι που εξασφαλίζει τη λειτουργία του κράτους για τρεις μήνες. Αν, όμως, αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τον δύσκολο αλλά αξιοπρεπή Γολγοθά της επιστροφής στη Λίρα (που εγγυάται τη μελλοντική οικονομική Ανάσταση της Κύπρου), με μια υποτίμηση της Λίρας της τάξης του 50%, θα εξασφαλίσει τη λειτουργία του κράτους για τουλάχιστον έξι μήνες, που μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική μεταβατική περίοδος προσαρμογής. Η πρόνοια του Μνημονίου για πώληση του χρυσού έχει ως μοναδικό σκοπό να «σκοτώσει» τις όποιες ελπίδες απεγκλωβισμού από τα κοφτερά δόντια της Τρόικας…