Η διαχείριση του ΟΧΙ της Βουλής

 

Η ιστορική απόφαση της Βουλής να απορρίψει την πρώτη συμφωνία Αναστασιάδη - Γιούρογκρπουπ έδωσε την ευκαιρία και το χρόνο στην κυπριακή κυβέρνηση να επαναξιολογήσει γεωπολιτικο-οικονομικά τη στρατηγική της. Αντί αυτού, δυστυχώς, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν έπραξε τα δέοντα και κλεισμένος στο Προεδρικό Μέγαρο ανέμενε με τάσεις ρεβανσισμού την επόμενη συνεδρία του Γιούρογκρουπ. Ενώ, μετά την αποτυχημένη αποστολή Σαρρή στη Ρωσία, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης παρέλασαν από τα ΜΜΕ και χαιρέκακα ειρωνεύονταν όλους όσοι πίστεψαν σε λύση εκτός Τρόικας. Όμως, τα εγκληματικά λάθη στους χειρισμούς για εξεύρεση εναλλακτικής λύσης, μεταξύ πρώτου και δεύτερου Γιούρογκρουπ, καθόρισαν τις εξελίξεις και αποδυνάμωσαν ακόμα περισσότερο την κυπριακή διαπραγματευτική θέση.

 

Κατ’ αρχήν, η αποστολή στη Μόσχα τού κ. Σαρρή, ο οποίος αποτέλεσε τον αρχιτέκτονα της πρώτης συμφωνίας Αναστασιάδη - Γιούρογκρουπ και που ουσιαστικά προσέδενε εσαεί την Κύπρου στο τροϊκάνό μπλοκ, αφαιρούσε από την αξιοπιστία της πλευράς μας. Εξ άλλου ο κ. Σαρρής δήλωνε την επομένη μέρα της συμφωνίας ότι πρόκειται για μια «απόφαση ευθύνης που αποτρέπει την άτακτη χρεοκοπία, αποκαθιστά την εμπιστοσύνη και δίνει τη δυνατότητα στη χώρα μας να προχωρήσει αποφασιστικά σε μια καινούργια αρχή» (ΚΥΠΕ, 16/3/2013). Εκ των πράξεων αλλά και των δηλώσεών του, ο κ. Σαρρής ήταν ο πλέον αναξιόπιστος διαπραγματευτής για να πετύχει μια καλύτερη συμφωνία στη Μόσχα.

 

Κατά δεύτερο, θα έπρεπε πριν την αποστολή της κυπριακής αντιπροσωπείας στη Μόσχα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να άρει την πρώτη εξαγγελία που έκανε το βράδυ της εκλογής του, ότι δηλαδή βασική προτεραιότητα της πενταετούς προεδρίας του θα είναι η εμβάθυνση των σχέσεων με το ΝΑΤΟ. Αποτελεί εμπαιγμό της νοημοσύνης των πολιτών να ισχυρίζονται κάποιοι ότι η Ρωσική Ομοσπονδία θα στήριζε οικονομικά ένα κράτος, που τα επόμενα πέντε χρόνια θα κυβερνάται από ένα Πρόεδρο με ΝΑΤΟϊκό προσανατολισμό. Από την άλλη, αν όντως οι εταίροι μας, κατά την κρίσιμη συνεδρία της 15^ης Μαρτίου, έθεσαν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ενώπιον εκβιαστικών διλημμάτων, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, τότε ποια η χρησιμότητα της συγκεκριμένης βεβιασμένης προεδρικής εξαγγελίας;

Τρίτος και καθοριστικότερος παράγοντας για την αποτυχημένη έκβαση των διαπραγματεύσεων με την Ρωσία αποτέλεσε ο νεφελώδης ενεργειακός προσανατολισμός της κυπριακής κυβέρνησης. Οι κατά καιρούς δηλώσεις του Νίκου Αναστασιάδη για ενεργειακή σύνδεση Κύπρου - Τουρκίας, μέσω του τουρκικού αγωγού Ναμπούκο, δεν αφήνουν περιθώρια για μια ευρύτερη κυπρορωσική (ή άλλη) συνεργασία. Ο αγωγός Ναμπούκο αποτελεί ένα μεγαλεπήβολο και εξαιρετικά δαπανηρό πρόγραμμα, που εκπονήθηκε από κοινού από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, με ξεκάθαρο και διακηρυγμένο στόχο τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ από τη Ρωσία. Όμως, οι μέχρι σήμερα εξασφαλισμένες πηγές τροφοδότησης του εν λόγω αγωγού δεν καθιστούν βιώσιμο το όλο εγχείρημα και γι’ αυτό -αμερικάνοι, ευρωπαίοι και τούρκοι- εποφθαλμιούν το κυπριακό φυσικό αέριο. Όσο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης συντηρεί αυτό το καταστροφικό για την Κύπρο σενάριο, τα κυπριακά συμφέροντα θα βρίσκονται πάντοτε σε αντιδιαστολή με τα ρωσικά.