Διχασμού συνέχεια...

Σε κάθε επίσημη τοποθέτησή του, ο Πρόεδρος Χριστόφιας προσπαθεί να αποδείξει ότι η Κύπρος είναι μοιρασμένη σε ακελικούς και αντιδραστικούς. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η ομιλία του κατά το 37ο Συνέδριο της ΠΟΦΕΝ.

Στην εν λόγω ομιλία, για μιαν ακόμα φορά, μετακύλησε τις δικές του ασήκωτες ευθύνες στις πλάτες των πεθαμένων και δη του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ’, για το περιεχόμενο της λύσης που αυτός διαπραγματεύεται. Η διζωνική, είπε, «δεν είναι ανακάλυψη του Χριστόφια, έχει γίνει αποδεκτή από το 1977 από τον εθνάρχη Μακάριο». Ακόμα και έτσι να είναι τα πράγματα (που δεν είναι!), τότε η εξέλιξη στις διεκδικήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς στο Κυπριακό, μετά από 33 ολόκληρα χρόνια, είναι ικανή ν’ ακυρώσει ακόμα και τον ... Δαρβίνο! Στα χρόνια που μεσολάβησαν, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, εντέχνως, παρακάμπτει τα εξής:

1) Η Άγκυρα και η τουρκοκυπριακή ηγεσία ακύρωσαν τη συμφωνία 77 (και 79) με τη μονομερή ανακήρυξη του ψευδοκράτους.

2) Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι, πλέον, πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η Τουρκία φιλοδοξεί να εισέλθει.

3) Με το δημοψήφισμα του 2004, οι έλληνες της Κύπρου («ωραίοι έλληνες», όπως χλευαστικά τους αποκάλεσε στην ομιλία του), ακύρωσαν όλες τις συσσωρευμένες υποχωρήσεις που έγιναν, καλή τη πίστει, από τους εκάστοτε διαπραγματευτές.

Η πάγια τακτική τού Προέδρου Χριστόφια, να διαγράφει -ωσάν να μην υπήρξαν- τα ανωτέρω ιστορικά γεγονότα, απλώς χύνει νερό στο μύλο του διχασμού...

Στην επίμαχη ομιλία, κατόρθωσε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να εξισώσει τα επεισόδια σε αθλητικό αγώνα, με τις διαχρονικές, προκλητικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος. Για τον σημερινό Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, η μαζική παραβίαση των θρησκευτικών δικαιωμάτων του λαού του είναι «ένα μου» και τα μεμονωμένα επεισόδια σε αθλητικό χώρο είναι «ένα σου». Όμως, οι μετρήσεις στη ζυγαριά τού Προέδρου Χριστόφια είναι «στημένες» και είναι, πλέον, ξεκάθαρο ότι επιδιώκουν να ενοχοποιήσουν την ελληνοκυπριακή πλευρά για να συναινέσει στη συνθηκολόγηση σε εκ περιτροπής ελευθερίας και σταθμισμένης δημοκρατίας λύση - διάλυση.

Ο Πρόεδρος Χριστόφιας οφείλει, έστω για το υπόλοιπο της θητείας του, να πράξει περισσότερα για τους πολλούς και να σταματήσει να κάνει θόρυβο για τους ολίγους. Διότι, η Ιστορία θα τον κρίνει για τις πράξεις του και όχι για τις προθέσεις του. Και το μέχρι τώρα πρόσημο της διακυβέρνησής του, σε όλους τους τομείς, είναι εμφαντικά αρνητικό...