Η δημοκρατία μας στο απόσπασμα

Η ανίερη συμμαχία του ΑΚΕΛ με τον «αμαρτωλό» ΔΗΣΥ για την αύξηση του εκλογικού μέτρου, εκτός της εξόφθαλμης προσπάθειας φίμωσης των «ενοχλητικών» φωνών των μικρών ποσοστιαία κομμάτων, μειώνει ακόμα περισσότερο τα επίπεδα δημοκρατίας που απολαμβάνει ο πολίτης, σε μια κατά τ’ άλλα ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό συμβαίνει διότι η κοινή πρόταση ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ πλήττει τον πυρήνα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, που είναι ο πολιτικός πλουραλισμός (πολυκομματισμός).

Στο τελευταίο συγγραφικό του έργο «Τα Πολιτικά Καθεστώτα» (εκδ. Παπαζήση, 2008), ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Θανάσης Διαμαντόπουλος περιγράφει τον πολιτικό πλουραλισμό ως «λογικό, πολιτικό και θεσμικό συστατικό της σύγχρονης έννοιας της δημοκρατίας και του δημοκρατικού κράτους». Ως εκ τούτου θεωρεί «υποχρέωση των φορέων της εξουσίας να μην την ασκούν κατά τρόπο που να συνθλίβει τις αντιπολιτευτικές πολιτικές δυνάμεις»!

Στην ουσία υπάρχει μια συντονισμένη προσπάθεια των ηγεσιών των δύο μεγάλων κομμάτων ΑΚΕΛ - ΔΗΣΥ να «σπρώξουν» το πολιτικό σύστημα να θέσει «εκτός νόμου» υπάρχοντα ή εκκολαπτόμενα κόμματα που αντιπολιτεύονται την «επίσημη κρατική ιδεολογία». Στοχεύουν στον περιορισμό του ιδεολογικού εύρους των δυνάμεων που επιτρέπεται να μετέχουν στην καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση για να μην έχουν, ξανά, τις «απώλειες» από την επίσημη κομματική γραμμή, που παρατηρήθηκαν το 2004. Αυτό, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια του φόβου σε άτομα που κινούνται εκτός της επιθυμητής (ανανικής) φιλοσοφίας (βλ. συνεχιζόμενη πολιτική δίωξη του δικηγόρου Ξενή Ξενοφώντος), οδηγεί σε συσκότιση την κοινή γνώμη, με τελική στόχευση να καταστεί εύκολα χειραγωγήσιμη…

Αλλά και από ηθικής πλευράς, αποτελεί αντιδημοκρατική εκτροπή από τους όρους εντολής των βουλευτών και κατάχρηση της εξουσίας τους, να τροποποιούν τον εκλογικό νόμο για να έχουν ίδιον όφελος στην αμέσως επόμενη εκλογική διαδικασία. Εδώ εντοπίζεται, ιστορικά, το παραπέτασμα που χωρίζει τα δημοκρατικά από τα δικτατορικά καθεστώτα!