Στις 18 Οκτωβρίου 1979 η Σουηδική Ακαδημία απονέμει το Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη
Στις 18 Οκτωβρίου 1979, η Σουηδική Ακαδημία απονέμει το Νόμπελ Λογοτεχνίας στον μεγάλο Έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. Ήταν το δεύτερο Νόμπελ Λογοτεχνίας σε Έλληνα ποιητή, μετά τον Γιώργο Σεφέρη, το 1963.
Μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη, υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας της ίδιας χρονιάς ήταν και ο Γιάννης Ρίτσος. Φαίνεται, όμως, ότι το "Άξιον Εστί" έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Ελύτη...
Και δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η απάντηση του Ρίτσου, όταν ο ίδιος υπήρξε αποδέκτης της μεγαλοσύνης ενός άλλου τεράστιου ποιητή, του Κωστή Παλαμά, ο οποίος στα 80 του χρόνια έγραφε στο "Ελεύθερο Βήμα" για τον τότε 28χρονο Ρίτσο: "Παραμερίζουμε ποιητή για να περάσεις."
Στην ομιλία του κατά την απονομή, ο Ελύτης θα πει μεταξύ άλλων: "Μου εδόθηκε, αγαπητοί φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ' όλ' αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ' ελάχιστες διαφορές. Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση, αντιστοιχεί και στην υλικο-πνευματική οντότητα της χώρας μου. Που είναι μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου. Και το αναφέρω όχι διόλου για να υπερηφανευθώ αλλά για να δείξω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ποιητής όταν χρησιμοποιεί για τα πιο αγαπημένα πράγματα τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιούσαν μία Σαπφώ ή ένας Πίνδαρος π.χ. -χωρίς ωστόσο να έχει το αντίκρυσμα που είχαν εκείνοι επάνω στην έκταση της πολιτισμένης τότε ανθρωπότητας. Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν' αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις..."
Σχόλια