Ένας Μεγαλοεπενδυτής υπερασπιστής της κυπριακής Αριστεράς

Η Κυβέρνηση Χριστόφια και η ηγεσία του ΑΚΕΛ κατηγορούν τον τέως διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, κ. Αθ. Ορφανίδη, γιατί, ασκώντας δήθεν «πλημμελώς» τον εποπτικό ρόλο του, δεν απέτρεψε τις κυπριακές τράπεζες να εκτεθούν σε τόσο μεγάλο βαθμό στα ελληνικά κρατικά ομόλογα. Σε αυτές τις κατηγορίες, βρήκαν απρόσμενο (;) υποστηριχτή αυτόν που έδινε τις εντολές για τις αγορές των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Αυτόν που για να έχει πιθανόν «ευνοϊκή» μεταχείριση στους διαγωνισμούς του ελληνικού Δημοσίου φόρτωνε κυπριακή τράπεζα με «τοξικά» ομόλογα. Αυτόν που ξεπουλούσε - ξεφόρτωνε τις μετοχές κυπριακής τράπεζας στους ανυποψίαστους μικροεπενδυτές σε τιμή έως και 50 φορές μεγαλύτερη από την τιμή που διαπραγματεύεται σήμερα στο Χρηματιστήριο.

Αυτός, λοιπόν ο «φτωχός, με λεφτά» (όπως αυτοπροσδιορίστηκε σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Lifo», τεύχος 177) είναι ο νέος ευκαιριακός υπερασπιστής της ηγεσίας της κυπριακής Αριστεράς, την ίδια ώρα που στην Ελλάδα εκκρεμούν αγωγές του συγκεκριμένου Μεγαλοεπενδυτή κατά του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, του «αδελφού» κόμματος της ελλαδικής Αριστεράς, που σύμφωνα με τις δηλώσεις του ΓΓ του ΑΚΕΛ, κ. Άντρου Κυπριανού, κατά την τελευταία επίσκεψη του κ. Αλ. Τσίπρα στην Κύπρο (14/3/2012), αποτελεί «ένα από τα κόμματα που με πολλή συνέπεια στηρίζουν τους αγώνες του κυπριακού λαού και θέλουμε να ευχαριστήσουμε για όλη αυτή τη στήριξη» και πρόσθεσε ακόμα ότι σε διάφορα ευρωπαϊκά σώματα,  δίνουν κοινούς αγώνες υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Σήμερα, που το κατάντημα της κυπριακής Οικονομίας δεν επιτρέπει στο κράτος να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα, αφού η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποκλειστεί προ πολλού από τις Αγορές, και ο «μπαμπούλας» του Μηχανισμού Στήριξης είναι προ των πυλών, βρέθηκαν στο ίδιο χαράκωμα η ηγεσία της κυπριακής Αριστεράς και ο Μέγας «τζογαδόρος» με τα λεφτά των κυπρίων καταθετών.

Δυστυχώς, ο Πρόεδρος Χριστόφιας αντί να πει το mea culpa, που στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26^ης Οκτωβρίου 2011 δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και να ζητήσει κεφάλαια από τον ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης για τις κυπριακές τράπεζες ως άμεσα συνδεδεμένες με το ελληνικό πρόβλημα (κάτι που διεκδίκησε η ελληνική αντιπροσωπεία και πέτυχε να αντλήσει €20 δις για τις ελλαδικές τράπεζες), κρύβεται πίσω από έναν ζάμπλουτο επιχειρηματία, που οι επιλογές του μπορεί σύντομα να οδηγήσουν στην ανεργία αρκετούς τραπεζοϋπάλληλους…