Το «Βατερλό» της πολιτικής Χριστόφια

Στη νέα έκθεσή του, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ (Γ.Γ.) ξεκαθαρίζει ότι οι διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να είναι μία χωρίς τέλος διαδικασία, ούτε μπορούν να γίνουν ανεκτές ατέρμονες συνομιλίες προς χάρη των συνομιλιών. Για τον λόγο αυτό, ο Γ.Γ. επισημαίνει ότι έφτασε η στιγμή οι δύο ηγέτες να έρθουν αντιμέτωποι με «σκληρές επιλογές». Με εκνευριστική επιμονή, ο Γ.Γ. διατηρεί ίσες αποστάσεις από τις δύο πλευρές.

Αγνοεί επιδεικτικά τα «δώρα» του Προέδρου Χριστόφια, που τον έφεραν αντιμέτωπο με τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης, και επιζητεί περαιτέρω υποχωρήσεις. Είναι πρόδηλο ότι καταρρέει σαν χάρτινος πύργος το χιλιοειπωμένο επιχείρημα ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας, με την ευελιξία που επέδειξε, έπεισε για τις καλές προθέσεις της πλευράς μας.

Οι «γενναίες προσφορές» του προς τους Τούρκους δεν έπιασαν τόπο και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με «σκληρές επιλογές». Μετά από τρία χρόνια εντατικών διαπραγματεύσεων, με συνεχείς υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς για να καμφθεί η άτεγκτη τουρκική στάση ή, τουλάχιστον, να κερδηθεί η μάχη των εντυπώσεων, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το «Βατερλό» της συγκεκριμένης πολιτικής. Η πολιτική Χριστόφια μάς οδηγεί, πλέον, με μαθηματική ακρίβεια σε επιδιαιτησία με καταληκτικό ορίζοντα το προσεχές φθινόπωρο.

Αν και εφόσον, ο Γ.Γ. αποφανθεί ότι η τρέχουσα διαδικασία των απευθείας συνομιλιών δεν αποδίδει πλέον και απαιτείται η συμβολή του ΟΗΕ μέσω «γεφυρωτικών ιδεών», η ελληνοκυπριακή πλευρά θα βρεθεί, διαπραγματευτικά, στη δεινότερη θέση από το 1977 και εντεύθεν. Η αφετηρία των δικών μας θέσεων θα είναι οι «προωθημένες» προτάσεις του Προέδρου Χριστόφια, ενώ οι Τούρκοι θα ξεκινούν από τις πάγιες μαξιμαλιστικές τους θέσεις. Είναι αυτονόητο ότι οι «γεφυρωτικές ιδέες» του ΟΗΕ θα εφάπτονται πλέον των τουρκικών θέσεων και δεν θα έχουν καμία πιθανότητα να γίνουν αποδεκτές σε ένα νέο δημοψήφισμα. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…