Πωλείται Ελπίς

Η αντίδραση του εκλογικού σώματος, στις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, κατέδειξε την ανάγκη του ελληνικού λαού ν’ «αγοράσει» ελπίδα. Ελπίδα για καλύτερες μέρες, κυρίως, σε ό,τι αφορά την ποιότητα ζωής του. Στη μάχη για τον καλύτερο «Πωλητή» ελπίδας κέρδισε θριαμβευτικά ο Γ. Παπανδρέου, τον αυτόχειρα και απελπιστικά μόνο Κ. Καραμανλή.

Ο ήρωας του Αντώνη Σαμαράκη, αφού έχει διαβάσει τις «Μικρές Αγγελίες», γράφει σ’ ένα φύλλο τη δική του αγγελία: «Ζητείται ελπίς». Ύστερα προσθέτει το όνομα και τη διεύθυνσή του και πάει στα γραφεία της εφημερίδας για να τη δημοσιεύσει στο φύλλο της αμέσως επόμενης μέρας. Η ενέργεια του ήρωα στο διήγημα του Σαμαράκη προσομοιάζει με τη διαχρονική συμπεριφορά των ψηφοφόρων, που θεωρούν την κάλπη ως το μέσο για να «δημοσιεύσουν» τη δική τους «Μικρή Αγγελία», για ν’ αναζητήσουν ελπίδα…

Η ανωτέρω εγγενής αδυναμία των πολιτών γίνεται στοιχείο εκμετάλλευσης από τους υποψηφίους, οι οποίοι (με τη βοήθεια των επικοινωνιολόγων) παράγουν τα «κατάλληλα» συνθήματα για να «πουλήσουν» ελπίδα. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι εν Κύπρω, μέσα σε μόλις 20 χρόνια, εκλέξαμε ως Προέδρους της Δημοκρατίας: Το 1988 τον Γ. Βασιλείου με το σύνθημα ότι θα λύσει το Κυπριακό σε 100 μέρες, το 1993 τον Γλ. Κληρίδη με το σύνθημα για ενταφιασμό των ιδεών Γκάλι, το 1998 τον επανεκλέξαμε με το σύνθημα της έλευσης των ρωσικών πυραύλων S-300 και το 2008 τον Δ. Χριστόφια με το σύνθημα για «δίκαιη λύση και δίκαιη κοινωνία». Συνθήματα που έφεραν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, δηλαδή την εκλογική επιτυχία του υποψηφίου, αλλά δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Κι όμως κανένας εξ αυτών δεν ένοιωσε την ανάγκη ν’ απολογηθεί στον κυπριακό λαό. Και δυστυχώς ούτε ο εξαπατημένος λαός απαίτησε ποτέ περισσότερο σεβασμό. Αντιθέτως, αναμένει τον επόμενο λαοπλάνο ηγέτη που θα τον γοητεύσει και θα υφαρπάξει την ψήφο του. Ταυτοχρόνως, «μαυρίζει» τον ηγέτη που στέκεται ενώπιον του και κοιτάζοντας τον στα μάτια του λέει τα σύκα: σύκα και τη σκάφη: σκάφη. Τα πρόσφατα παραδείγματα των πολυτέκνων, των εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων και των συγγενών της αεροπορικής τραγωδίας της «Ήλιος» είναι ενδεικτικά… Όμως ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη!

Ο νέος Πρωθυπουργός, ο Γ. Παπανδρέου, οφείλει να αποδείξει ότι το συγκυριακό αβαντάρισμα από τον Ν. Αναστασιάδη δεν είναι κατάλοιπο του 2004 και της τότε συνεργασίας τους για προώθηση του σχεδίου Ανάν. Από την πλευρά μας, ευχόμαστε να μην γνωρίζει κάτι παραπάνω ο Ν. Αναστασιάδης που να τον οδήγησε στη διά συνεντεύξεως υπονόμευση του ομοϊδεάτη του Κ. Καραμανλή.