Τι θα δοθεί στο «πάρε-δώσε» και οι ευθύνες του ΔΗΚΟ
Τις τελευταίες μέρες έγινε, πλέον, ξεκάθαρη η διαδικασία που ακολουθείται στις διαπραγματεύσεις. Ο «ειδικός» σύμβουλος του ΟΗΕ για το Κυπριακό, κ. Αλεξάντερ Ντάουνερ, αφού μας είπε τα γνωστά περί «τελευταίας ευκαιρίας», τόνισε ότι στα τέλη Μαΐου πρέπει να περάσουμε στη φάση του «πάρε – δώσε» (εντούτοις, ο Πρόεδρος Χριστόφιας επιμένει ότι δεν αποδέχεται χρονοδιαγράμματα). Το βασανιστικό ερώτημα που τίθεται είναι: Ποια περιθώρια έχει η δική μας πλευρά για να εισέλθει σε μια τόσο επικίνδυνη διαδικασία;
Στη σημαντική αυτή καμπή των διαπραγματεύσεων, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είναι, εντελώς, αφοπλισμένος. Η βιασύνη του να αποδεχτεί a priori την εκ περιτροπής προεδρία, την παραμονή 50.000 εποίκων και το συνεταιρισμό δύο συνιστώντων κρατών δεν του αφήνουν περιθώρια να διεκδικήσει οτιδήποτε για την πλευρά μας, αφού στη λογική του «πάρε – δώσε» θα του ζητηθούν ανταλλάγματα, τα οποία, πλέον, δεν διαθέτει. Άρα, ποια θα είναι η ωφέλεια για τη δική μας πλευρά στη φάση αυτή;
Αν ο Πρόεδρος Χριστόφιας, στη φάση του «πάρε – δώσε», θεωρεί ότι μπορεί ακόμα να ... δώσει, το ΔΗΚΟ δεν μπορεί να συνεχίσει να συμπορεύεται μαζί του και να χρεώνεται τις όποιες περαιτέρω υποχωρήσεις. Αυτή είναι και η απαίτηση της βάσης του κόμματος, όπως αυτή εξάγεται, αβίαστα, από τα αποτελέσματα των εσωκομματικών εκλογών. Η συμπόρευση συνεπάγεται, πάντοτε, και συνυπευθυνότητα.
Δυστυχώς, στο ΔΗΚΟ συμβαίνει το εξής παράδοξο: Όσοι, σήμερα, δηλώνουν δυσαρεστημένοι με τους χειρισμούς της κυβέρνησης Χριστόφια (στο Κυπριακό, στην Παιδεία, στην Άμυνα) είναι αποστασιοποιημένοι. Έτσι, μια μικρή ομάδα καιροσκόπων άδραξε την ευκαιρία να προσκληθεί στην ηγεσία του κόμματος, κυρίως στον πρόεδρο κ. Καρογιάν, και απελπισμένα προσπαθεί να αποκρύψει τα μηνύματα αγανάκτησης που εκπέμπει, καθημερινώς, ο δηκοϊκός κόσμος. Αυτή τη στρεβλή εικόνα που έχουν, σήμερα, ο πρόεδρος κ. Καρογιάν και οι πέριξ του, τη διοχετεύουν, άθελα τους, στα εχθρικά, ως προς τις θέσεις του ΔΗΚΟ, Μ.Μ.Ε. (Πολίτης, Χαραυγή, Αλήθεια, Άστρα, CNC Plus και ... ΡΙΚ) με αποτέλεσμα να διογκώνεται, καθημερινώς, το χάσμα μεταξύ της ηγεσίας και της βάσης του κόμματος.
Στη σημαντική αυτή καμπή των διαπραγματεύσεων, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είναι, εντελώς, αφοπλισμένος. Η βιασύνη του να αποδεχτεί a priori την εκ περιτροπής προεδρία, την παραμονή 50.000 εποίκων και το συνεταιρισμό δύο συνιστώντων κρατών δεν του αφήνουν περιθώρια να διεκδικήσει οτιδήποτε για την πλευρά μας, αφού στη λογική του «πάρε – δώσε» θα του ζητηθούν ανταλλάγματα, τα οποία, πλέον, δεν διαθέτει. Άρα, ποια θα είναι η ωφέλεια για τη δική μας πλευρά στη φάση αυτή;
Αν ο Πρόεδρος Χριστόφιας, στη φάση του «πάρε – δώσε», θεωρεί ότι μπορεί ακόμα να ... δώσει, το ΔΗΚΟ δεν μπορεί να συνεχίσει να συμπορεύεται μαζί του και να χρεώνεται τις όποιες περαιτέρω υποχωρήσεις. Αυτή είναι και η απαίτηση της βάσης του κόμματος, όπως αυτή εξάγεται, αβίαστα, από τα αποτελέσματα των εσωκομματικών εκλογών. Η συμπόρευση συνεπάγεται, πάντοτε, και συνυπευθυνότητα.
Δυστυχώς, στο ΔΗΚΟ συμβαίνει το εξής παράδοξο: Όσοι, σήμερα, δηλώνουν δυσαρεστημένοι με τους χειρισμούς της κυβέρνησης Χριστόφια (στο Κυπριακό, στην Παιδεία, στην Άμυνα) είναι αποστασιοποιημένοι. Έτσι, μια μικρή ομάδα καιροσκόπων άδραξε την ευκαιρία να προσκληθεί στην ηγεσία του κόμματος, κυρίως στον πρόεδρο κ. Καρογιάν, και απελπισμένα προσπαθεί να αποκρύψει τα μηνύματα αγανάκτησης που εκπέμπει, καθημερινώς, ο δηκοϊκός κόσμος. Αυτή τη στρεβλή εικόνα που έχουν, σήμερα, ο πρόεδρος κ. Καρογιάν και οι πέριξ του, τη διοχετεύουν, άθελα τους, στα εχθρικά, ως προς τις θέσεις του ΔΗΚΟ, Μ.Μ.Ε. (Πολίτης, Χαραυγή, Αλήθεια, Άστρα, CNC Plus και ... ΡΙΚ) με αποτέλεσμα να διογκώνεται, καθημερινώς, το χάσμα μεταξύ της ηγεσίας και της βάσης του κόμματος.
Σχόλια