Ποιοι θα συνεταιριστούν για το νέο κράτος;
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, στην εφημερίδα «Αλήθεια», ο κατοχικός ηγέτης κ. Ταλάτ, μας τόνισε εμφαντικά ότι η ομοσπονδία του νέου κράτους θα είναι συνεταιρισμός της Κυπριακής Δημοκρατίας με την παράνομη και μη αναγνωρισμένη ΤΔΒΚ. Επί λέξει: «Το ξέρω ότι αυτό το ζήτημα είναι ταμπού για τους Ελληνοκυπρίους, αλλά για μένα είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η ομοσπονδία θα σχηματιστεί από την Κυπριακή Δημοκρατία και την Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου».
Η δήλωση αυτή υποδηλώνει την υφέρπουσα τουρκική, επεκτατική πολιτική επί της Κύπρου (και όχι μόνο). Καμία όμως ουσιαστική αντίδραση δεν υπήρξε από την επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία. Θα έπρεπε να ξεκαθαριστεί ότι ο ένας και μόνος συνεταιρισμός επί της Κύπρου έγινε το 1960. Αλλιώς αυτοαναιρούμαστε. Παρά τον καθολικό αγώνα του ελληνισμού της Κύπρου για «ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, χωρίς όρους, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς παραχώρηση βάσεων σε οποιαδήποτε δύναμη» (8° Συνέδριο του ΑΚΕΛ, Μάρτης 1954), Ελλάδα και Τουρκία «συνεταιρίσθηκαν» και προέκυψε το «τέκνο», η Κυπριακή Δημοκρατία.
Από την εισβολή και εντεύθεν, ο στόχος της Τουρκίας είναι να συνεταιρισθεί εκ νέου με το «τέκνο». Όμως η ιμπεριαλιστική λογική της Άγκυρας δε θα σταματήσει ούτε στο νέο οδυνηρό συμβιβασμό, που μας καλούν οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ να αποδεχθούμε εκ προοιμίου ως θέσφατο. Και αφού οι πρόνοιες του νέου συνεταιρισμού θα κατοχυρώνουν αμιγώς τουρκικό κρατίδιο και επικυριαρχία επί ολόκληρης της νήσου, τί απομένει να «δώσουμε» σε ένα μελλοντικό συμβιβασμό;
Οι πατρίδες δεν είναι επιχειρήσεις για να συνεταιρίζονται και ούτε τα εθνικά συμφέροντα μπορούν να θυσιαστούν στο βωμό του «ρεαλισμού» και της καλής θέλησης του Προέδρου Χριστόφια. Γι’ αυτό, καλείται ο Πρόεδρος να δεσμευτεί από τώρα, ότι η όποια κατάληξη της τρέχουσας διαδικασίας θα οδηγηθεί σε δημοψήφισμα, ούτως ώστε ο κυρίαρχος λαός να έχει τον τελευταίο και καθοριστικό λόγο για το μέλλον του.
Σχόλια
Το να μην αποδίδεται η πρέπουσα σημασία εκ μέρους της επίσημης Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ένδειξη αδυναμίας (ή ακόμα και εσκεμμένης αποφυγής ευθυνών), και βέβαια δηλώνει ότι όσως τελικά να υπάρχουν παρατάξεις που δεν ενοχλούνται και τόσο απο τη συγκεκριμένη προτεινόμενη προηγούμενη λύση.
Άλλωστε, η θέση της παράταξης που εκπροσωπούσε ο κύριος Χριστόφιας το 2004 είναι γνωστή, όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Η μεθόδοι ποδηγετισμού της δημόσιας γνώμης από το συγκεκριμένο κόμμα ειναι λίγο-πολύ σε όλους γνωστή, αλλά ας ελπίσουμε ότι ακόμα ο κόσμος διαβάζει πίσω από τις γεμάτες διακόσμηση δηλώσεις. Γιατι ναι, θα πούμε ΟΧΙ ξανά αν χρειαστεί!