Δύο μέτρα και δύο σταθμά από τον πρόεδρο της ΝΕΔΗΚ

Οι φοιτητές της Αναγέννησης δεν έμαθαν ποτέ να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους. Αρκετές φορές στο παρελθόν διαφώνησαν με πολιτικές του κόμματος και είχαν το θάρρος και την τόλμη να εκφράσουν δημοσίως την διαφωνία τους.

Αφού ο στρουθοκαμηλισμός δεν αποτελεί αξία για τους φίλους και τα στελέχη της Αναγέννησης έχω καθήκον, αλλά και υποχρέωση, να αναφερθώ στα όσα έγιναν στο καταστατικό συνέδριο της παράταξης που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 5 Αυγούστου 2007.

Στο εν λόγω συνέδριο θα επικυρωνόταν το καταστατικό, το οποίο θα ήταν η βάση λειτουργία της Συντονιστικής Γραμματείας των Αναγεννήσεων. Μετά θα ακολουθούσε η εκλογή προέδρου και των μελών της γραμματείας. Ο πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ υποστήριξε (δικαίωμά του!) τον ένα από τους δυο υποψηφίους για την προεδρεία. Από τις εννιά Αναγεννήσεις που συμμετείχαν πέρσι σε εκλογική διαδικασία στο χώρο σπουδών τους (ανεβάζοντας τα ποσοστά τους), τουλάχιστο οι έξι υποστήριζαν τον άλλο υποψήφιο.

Δυστυχώς, ο πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ επικαλούμενος τις διαδικασίες, αλλά και την προτροπή του προέδρου του κόμματος για συναίνεση, δεν επέτρεψε την ολοκλήρωση των διαδικασιών του συνεδρίου. Επειδή η μνήμη μας δεν είναι επιλεκτική, θα θυμίσω στον πρόεδρο της ΝΕΔΗΚ τις παράτυπες διαδικασίες για να διορίσει τον εκλεκτό του, στη θέση του προέδρου της ΝΕΔΗΚ Λευκωσίας.

Σε μια ευρωπαϊκή χώρα όπου οι πολίτες έχουν ισχυρή πίστη στη δημοκρατική πλειοψηφία δεν μπορεί κανείς να εμποδίζει την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας. Αυτό αποτελεί επέμβαση στα εσωτερικά άλλου σώματος και θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν κάποιοι ότι εκλογικές διαδικασίες δεν γίνονται μόνο όταν νοιώθουν οι ίδιοι δυνατοί...

Ως παράταξη με παρακαταθήκες τις αρχές και αξίες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, τους θυμίζω τα λόγια του: «Το δίκαιο πλήττεται και προσκαίρως καταπατείται αλλά τελικώς νικά».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ανθεκτικότητα Ερντογάν

«Δεν ονειρεύτηκα ποτέ ότι θα γίνω πολιτικός. Ούτε ξέρω αν θα γίνω ποτέ.»

Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για την ανάγκη αξιολόγησης της ισχυριζόμενης ανηλικότητας αιτητών ασύλου