«Δεν ονειρεύτηκα ποτέ ότι θα γίνω πολιτικός. Ούτε ξέρω αν θα γίνω ποτέ.»
Συνέντευξη στην Εφημερίδα « Αλήθεια » και τον Ανδρέα Κούνιο Χρίστος Σενέκης. Βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος. Καθώς θυμάμαι τις επισκέψεις μου στους προσφυγικούς συνοικισμούς, ειδικά στο Δασάκι της Άχνας, η συγκίνηση με μουσκεύει σαν βροχή, μα δεν με πειράζει. Ξέρω, ή μάλλον υποθέτω ότι κάπου εκεί βρίσκεται (και) ο Χρίστος. Ένα υπερβολικά ανήσυχο παιδί, όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος τον εαυτό του, αεικίνητο, με μελαγχολικά αλλά γεμάτα ελπίδα μάτια. Τώρα, πενήντα σχεδόν χρόνια μετά, αισθάνομαι μια άλλου είδους συγκίνηση, καθώς ο Χρίστος Σενέκης προσθέτει στη συντροφιά μας κολοσσούς του πνεύματος, πρόσωπα που, για εμένα, αποτελούν την πραγματική Ελλάδα: Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Νταλάρας, Αρβελέρ, Ξαρχάκος, Γκάτσος, Ελύτης, Νάνος Βαλαωρίτης, Κυριάκος Χαραλαμπίδης, ακόμα και ο Μπέζος ο οποίος, σε κάθε ευκαιρία, βαράει την αποβλάκωση κατακούτελα. Θυμάμαι, επίσης, τις επικές αναμετρήσεις του Εθνικού Άχνας με την Ομόνοια του χωριού μου, τον Στομή, τον Τσαππή, τον Θεοδόση, τον Φιλίππου, τον Γε
