Περί ενιαίου πολιτικού λόγου...

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς ντόρος για την έλλειψη ενιαίου πολιτικού λόγου στις τοποθετήσεις των αξιωματούχων της ηγετικής πυραμίδας του ΔΗΚΟ. Δυστυχώς, ο τρόπος και η ένταση με την οποία προβάλλεται το φαινόμενο, καταδεικνύει μια συντονισμένη προσπάθεια να πληγεί η αξιοπιστία του κόμματος και να σπιλωθούν συγκεκριμένα ηγετικά στελέχη. Η διαπίστωση αυτή εξάγεται αβίαστα και δεν αποτελεί προϊόν συνομωσιολογίας, αφού όσοι κόπτονται για την απουσία ταυτόσημου πολιτικού λεκτικού στις δηλώσεις της δηκοϊκής ηγεσίας, δε δείχνουν την ίδια σπουδή στις άκρως αντιφατικές δηλώσεις των συναγερμικών κ.κ. Ν. Αναστασιάδη και Α. Νεοφύτου.

Επιπροσθέτως, όλοι όσοι σήμερα «ενδιαφέρονται» τόσο πολύ για την εικόνα του ΔΗΚΟ θα πρέπει, επίσης, να μας απαντήσουν, πόσο ενιαίος ήταν ο πολιτικός λόγος στον ΔΗΣΥ κατά τις πρόσφατες ευρωεκλογές, έχοντας ως υποψηφίους την κ. Ε. Θεοχάρους και τον κ. Χ. Στυλιανίδη; Από την άλλη, πώς μπορεί η σημερινή ηγεσία του ΑΚΕΛ να απαιτεί συμμόρφωση όλων στη γραμμή του Προέδρου Χριστόφια, όταν οι ίδιοι το 2004, στο σημαντικότερο ραντεβού τής μετά ’74 εποχής, συνειδητά επέλεξαν να έχουν την κομματική εφημερίδα τους να υποστηρίζει το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, ενώ το κομματικό ραδιόφωνό τους υποστήριζε το ΝΑΙ; Ειρήσθω εν παρόδω, θα πρέπει να θυμίσουμε ότι ακόμα και υπουργοί της Κυβέρνησης του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου τάσσονταν δημοσίως υπέρ του σχεδίου αγνοώντας τις περί του αντιθέτου εκκλήσεις του, αλλά κανείς δε μίλησε τότε για υπονόμευση του τέως Προέδρου…

Η προσπάθεια υποταγής όλων στη σημερινή ανανική ηγεσία του ΑΚΕΛ και στον Πρόεδρο Χριστόφια δεν μπορεί να γίνει αποδεχτή. Γι’ αυτό όσοι (εντός και εκτός του ΔΗΚΟ) ονειρεύονται να φιμώσουν τους εκφραστές της φωνής της συνείδησης, της αξιοπρέπειας και της ιστορίας μας, πρέπει να γνωρίζουν ότι θα βρεθούν αντιμέτωποι με την περήφανη πατριωτική βάση του κόμματος.