Χρίστος Σενέκης

Έχει απόλυτο δίκαιο ο Πρόεδρος Χριστόφιας όταν λέει ότι το κράτος της Κύπρου δεν είναι θεοκρατικό. Αλλά, βεβαίως, ούτε και προεδροκρατικό! Το κράτος της Κύπρου είναι, πρώτα και κύρια, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ. Από τον πρώτο πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο, έχουμε όλοι το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα τις απόψεις μας. Φαίνεται ότι κάποιοι ενοχλούνται, εντόνως, με τις καυστικές πολιτικές τοποθετήσεις του Αρχιεπισκόπου στο Εθνικό Θέμα. Δεν έδειξαν όμως την ίδια σπουδή για την πολιτική παρέμβαση του μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας Νικηφόρου με στόχο να πνιγεί η δίκαιη εξέγερση των κατοίκων του Κάτω Πύργου. Προφανώς, η θεοκρατική παρέμβαση του μητροπολίτη Νικηφόρου βόλευε τους εραστές της «ευέλικτης» πολιτικής. Άκρως υποτιμητική είναι η αναφορά του Προέδρου Χριστόφια για τα ποσοστά εκλογής του Αρχιεπισκόπου. Επιμελώς, ξεχνάει ότι και ο ίδιος (όπως και ο Αρχιεπίσκοπος) πέτυχε την εκλογή του στον δεύτερο γύρο, ενώ στον πρώτο γύρο ήταν δεύτερος… Επίσης, σαν ποίημα έγινε στα χείλη τω

Η δημοσκόπηση, που παρουσίασε η εφημερίδα « Σημερινή » (19/08/2008), αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι «αδερφοί» μας Τουρκοκύπριοι λένε όχι στον έντιμο και βιώσιμο συμβιβασμό. Σχεδόν ένας στους δύο (43%) τάσσεται υπέρ της λύσης δύο κρατών, ενώ μερικοί (16%) επιθυμούν τη διατήρηση της σημερινής κατάστασης. Μόλις ένας στους δέκα Τουρκοκύπριους (12%) αποδέχεται λύση που θα προνοεί επιστροφή των προσφύγων στις περιουσίες τους. Τέλος, η συντριπτική πλειοψηφία (76%) υποστηρίζει την παραμονή των Τουρκικών στρατευμάτων και το 62% θεωρεί ότι μέρος των εποίκων πρέπει να παραμείνουν και μετά τη «λύση». Οι απαντήσεις που έδωσαν οι Τουρκοκύπριοι ήταν, άκρως, αναμενόμενες για όσους έχουν αμφιβολίες – ανησυχίες για το πολυδιαφημισμένο «καλό κλίμα», που προπαγανδίζουν καθημερινά ο Χριστόφιας, ο Αναστασιάδης και οι παραφυάδες τους. Αντίθετα, αποτελούν (οι απαντήσεις) ισχυρό ράπισμα σε όσους προσπαθούν, ως να είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία, να επιβάλουν μια επίπλαστη περιρέουσα ατμόσφαιρ

Η λύση που επιχειρείται να επιβληθεί στην αντίληψη του λαού ως «αναγκαίο» κακό, προνοεί τη δημιουργία δυο ισότιμων κρατιδίων με εγγυημένες πλειοψηφίες. Στο φτωχό μου μυαλό όμως, υπάρχουν μόνο δύο τρόποι εφαρμογής αυτής της ρατσιστικής πρόνοιας. Και οι δύο εξίσου καταστροφικοί για τον ελληνισμό της Κύπρου. Αν θεωρήσουμε, για χάρη παραδείγματος, ότι το ποσοστό στο τουρκοκυπριακό κρατίδιο (μετά τη λύση) θα είναι 80% τουρκοκύπριοι και 20% ελληνοκύπριοι, αυτό σημαίνει ότι για κάθε πέντε «νόμιμους» κατοίκους του τουρκοκυπριακού κρατιδίου, οι τέσσερις θα είναι τουρκικής καταγωγής και ο ένας ελληνικής. Άρα, ο πρώτος τρόπος εφαρμογής της πρόνοιας των εγγυημένων πλειοψηφιών θα είναι η μη επιστροφή προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες. Στην περιοχή που προβλέπεται να είναι υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, πριν από την εισβολή διέμεναν πέραν των 100.000 ελληνοκυπρίων και οι τουρκοκύπριοι δεν ξεπερνούσαν τις 80.000 (σε όλη την Κύπρο). Αυτό σημαίνει ότι δικαίωμα επιστροφής αποκτούν μ