Ομιλία στο πλαίσιο της συζήτησης για τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

 

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Αποτέλεσε καθολική διαπίστωση ότι η υφιστάμενη μορφή και δομή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό κύκλο της.

 

Και γι’ αυτό, εκτελεστική εξουσία, νομοθετική εξουσία, Ένωση Δήμων και Ένωση Κοινοτήτων, σε μια πολύχρονη διαβούλευση, κατέληξαν στα τρία μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια, που έχουμε ενώπιον μας και αφορούν στη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

 

Σήμερα, λοιπόν, τελεσφορεί η μεγάλη αυτή προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

 

Ασφαλώς, αυτό δεν είναι και το τέρμα του δρόμου. Παραμένουν σημαντικά ζητήματα, που θα πρέπει να ρυθμιστούν και άλλα που ίσως να πρέπει επανεξεταστούν στο άμεσο μέλλον.

 

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Πρώτιστος στόχος της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ή θα έπρεπε να είναι η ποιοτικότερη παροχή υπηρεσιών στον πολίτη με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Γι’ αυτό, η όποια αποκεντρωμένη διάρθρωση του κράτους θα πρέπει να παρέχει στον πολίτη τη μέγιστη και ταχύτερη εξυπηρέτηση.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα πρέπει οι τοπικές αρχές να απολαύουν πραγματικής οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας.

 

Ήταν και είναι αναμενόμενο κάθε τέτοιας έκτασης μεταρρύθμιση, που σημαίνει σημαντικές αλλαγές, να ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά της συντήρησης και της αδράνειας.

 

Έτσι, οφείλουμε να πούμε ότι υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν αντιδράσεις. Άλλες δικαιολογημένες και τεκμηριωμένες, άλλες αδικαιολόγητες και ατεκμηρίωτες.

 

Όμως, γνώμονάς μας, ως ΔΗΚΟ, ήταν και είναι μέσα από αυτή τη διαδικασία και την εφαρμογή της μεταρρύθμισης να βγει κερδισμένος ο πολίτης.

 

 

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Θα αναφερθώ ακροθιγώς σε κάποια ελάχιστα ζητήματα στο πλαίσιο του περιορισμένου χρόνου, που έχω στη διάθεσή μου.

 

Πρώτα θα αναφερθώ σε μια ρύθμιση, που θεωρώ ότι χρήζει διόρθωσης και αφορά στην ανελαστική πρόνοια για την ετήσια κρατική χορηγία προς τους δήμους (ύψους 117.000.000 ευρώ, που υπολογίστηκε στη βάση του εσόδους του κράτους από τα τέλη κυκλοφορίας για το έτος 2020).

 

Θα πρέπει στο άμεσο μέλλον η ετήσια κρατική χορηγία προς τους δήμους να υπολογίζεται σε ποσοστό επί του φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων και του ΦΠΑ, ώστε να δοθεί ουσιαστικό κίνητρο στις τοπικές αρχές να συμβάλλουν και με δικές τους δράσεις στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της αδήλωτης εργασίας.

Δεύτερο σημαντικό ζήτημα για το οποίο επιλέγω να κάνω αναφορά είναι η πρόνοια για τα δημοψηφίσματα, με τα οποία επιχειρούμε να απεκδυθούμε της ευθύνης, που μας ανέθεσαν οι πολίτες πριν από λίγους μήνες.

 

Εδώ, ο ρόλος μας, ως νομοθέτες, είναι να τοποθετούμαστε οριστικά και αμετάκλητα, και ασφαλώς να κρινόμαστε αυστηρά από τους πολίτες για τις επιλογές μας.

 

Επί της ουσίας, όμως, απαντά το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της Ελλάδας, το Συμβούλιο της Επικρατείας, με απόφασή του το 2015, όπου αναφέρει ότι: « … η σύσταση ενός ΟΤΑ, η διατήρησή του ή η κατάργησή του δια της συνενώσεως αυτού με άλλους ΟΤΑ δεν αποτελούν τοπικές υποθέσεις, αλλά γενικότερης σημασίας θέματα, ρυθμιζόμενα στο επίπεδο της κεντρικής εξουσίας…» (Αρ. 1012/2015)

 

 

Επιπλέον, η διενέργεια δημοψηφίσματος, μετά τη σημερινή ψήφιση της μεταρρύθμισης, δημιουργεί ένα νομικό παράδοξο και προηγούμενο για τα κοινοβουλευτικά δρώμενα της Κύπρου, δηλαδή τη νομοθέτηση υπό την αναβλητική αίρεση του αβέβαιου αποτελέσματος ενός δημοψηφίσματος.

 

Τέλος, οφείλω να αναφερθώ στο σενάριο που προτείναμε για την Ελεύθερη Επαρχία Αμμοχώστου και περιλαμβάνεται στο κείμενο του μεταρρυθμιστικού νομοσχέδιου.

 

Με δεδομένο ότι στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν δύο οντότητες, που παράγουν -κυρίως λόγω τουρισμού- τον σημαντικότερο πλούτο στην περιοχή: το Παραλίμνι και η Αγία Νάπα.

 

Με δεδομένο επίσης ότι στη δημιουργία αυτού του πλούτου συνεισφέρουν ποικιλοτρόπως εργαζόμενοι και επιχειρηματίες από όλους τους δήμους και τις κοινότητες της περιοχής.

Θεωρήσαμε ότι το πλέον πρόσφορο και δικαιότερο ήταν να συμμετέχουν όλοι σε όλα, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς διακρίσεις σε πλούσιους και φτωχούς.

 

Γι’ αυτό, με κάθε σεβασμό σε κάθε διαφορετική άποψη, προτείναμε τη δημιουργία δύο δημοτικών οντοτήτων:

Μία γύρω από το Παραλίμνι, με τη συμμετοχή της Δερύνειας, του Φρενάρους και της Αχερίτου.

Και μία γύρω από την Αγία Νάπα, με τη συμμετοχή της Σωτήρας, του Λιοπετριού, του Αυγόρου και της Άχνας.

 

Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται δύο εξισορροπημένοι πληθυσμιακά και οικονομικά δήμοι, δημιουργούνται σημαντικές οικονομίες κλίμακας και αποφεύγουμε τη δημιουργία μη βιώσιμων οντοτήτων μόνο με πολιτικά κριτήρια.

 

Επιπλέον, αποφεύγουμε την απομόνωση του Παραλιμνίου (της μεγαλύτερης πληθυσμιακής οντότητας της περιοχής) και αποφεύγουμε τον αποκλεισμό κοινοτήτων από το ευεργέτημα της μεταρρύθμισης.

 

Κλείνοντας, θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω:

α) Τους προκατόχους μας στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών, καθώς και την Ένωση Δήμων και την Ένωση Κοινοτήτων για το σημαντικότατο έργο που μας παρέδωσαν.

β) Τον πρόεδρο και τους συναδέλφους όλων των κομμάτων της Επιτροπής για το πνεύμα συνεργασίας και το υψηλό αίσθημα ευθύνης.

γ) Τους λειτουργούς της Βουλής και τους κοινοβουλευτικούς συνεργάτες μας, που συνέδραμαν τις εργασίες της Επιτροπής, αφιερώνοντας άπειρες ώρες προετοιμασίας.

 

Τέλος, οφείλω ιδιαίτερες ευχαριστίες στην ομάδα των ειδικών επί του αντικειμένου στο ΔΗΚΟ, που σε όλη αυτή την πορεία κάλυψε επιμελώς τα κενά και τις αδυναμίες μου, εφοδιάζοντάς με με τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τη σοφία της.

 

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στον συνάδελφο Πανίκο Λεωνίδου, και στους Σταύρο Σταυρινίδη, Λοΐζο Λοΐζου, Κώστα Κόρτα και Νεόφυτο Χαραλαμπίδη.

 

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.