Ομιλία στο πλαίσιο συζήτησης του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2025

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Η συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2025 γίνεται εκ νέου σε ένα εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον, με τα δύο μεγαλύτερα κόμματα του τόπου να επιδίδονται σε έναν μηδενιστικό αντιπολιτευτικό αγώνα, ο οποίος δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικότητες.

 

Και δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικότητες γιατί:

• Μετά από επτά χρόνια άγονης στασιμότητας στο Κυπριακό έχουμε ξανά κινητικότητα και επίκειται σύγκληση διευρυμένης συνάντησης, ως αποτέλεσμα των άοκνων προσπαθειών του Προέδρου Χριστοδουλίδη.

• Το γεωπολιτικό αποτύπωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι μεγαλύτερο και εντονότερο από ποτέ, ως αποτέλεσμα πρωτοβουλιών και ξεκάθαρων τοποθετήσεων όσον αφορά τον διεθνολογικό προσανατολισμό της χώρας μας.

• Η κυπριακή οικονομία έχει επανέλθει στην επενδυτική βαθμίδα Α με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ως αποτέλεσμα της συνετής οικονομικής πολιτικής της παρούσας Κυβέρνησης.

• Το Μεταναστευτικό για πρώτη φορά, μετά από 15 χρόνια, που αφέθηκε να φουσκώνει ανεξέλεγκτα, αντιμετωπίζεται πλέον σοβαρά και αποτελεσματικά.

 

Όλα αυτά έχουν επιτευχθεί από τον «αυτόματο πιλότο», σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ, και από μια «άτολμη και αναποφάσιστη κυβέρνηση», σύμφωνα με την Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, η οποία προφανώς υιοθετεί τη ρεβανσιστική ρητορική του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου.

 

Βεβαίως, δεν ισχυρίζεται κανείς ότι ζούμε σε μια ιδεατή Πολιτεία και ότι όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών έχουν επιλυθεί ως δια μαγείας.

 

Παρά τα πολλαπλά μέτρα, που λήφθηκαν για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, εν τούτοις το πρόβλημα παραμένει.

 

Όμως, αν τα πέραν των 700 εκ. ευρώ, που διατέθηκαν τους τελευταίους 20 μήνες για στήριξη της κοινωνίας, δεν απέδωσαν σε ικανοποιητικό βαθμό, αυτό οφείλεται κυρίως στη σημαντικότερη παθογένεια των τελευταίων 15 χρόνων, που είναι η στασιμότητα στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα.

 

Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα είναι η δυσκολία απόκτησης στέγης για τα νεαρά ζευγάρια.

 

Βεβαίως, έχουν εξαγγελθεί και ενεργοποιηθεί αρκετά σχέδια, που στοχεύουν τόσο στη χρηματική ενίσχυση των αγοραστών όσο και στην αύξηση της διαθεσιμότητας οικιστικών μονάδων.

 

Όμως, οι χαμηλοί μισθοί στον ιδιωτικό τομέα σε συνδυασμό με τα υψηλά δανειστικά επιτόκια των τελευταίων δύο χρόνων και η δραματική αύξηση στα ενοίκια, παραμένουν βασικοί ανασταλτικοί παράγοντες  για την απόκτηση στέγης.

 

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

 

Επιτρέψτε μου μια ιδιαίτερη αναφορά στις διαδοχικές αναβαθμίσεις, που επανέφεραν την κυπριακή οικονομία στην επενδυτική βαθμίδα Α.

 

Αυτή η εξέλιξη δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται στενά με οικονομικούς όρους. Η εξέλιξη αυτή είναι και μια αναγνώριση της ειλικρινούς προσπάθειας της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη για καταπολέμηση της εκτεταμένης διαφθοράς, που μάστιζε την πατρίδα μας τα προηγούμενα χρόνια.

 

Κανένας σοβαρός διεθνής οίκος αξιολόγησης δεν εκφράζει την επενδυτική εμπιστοσύνη του προς συγκεκριμένη χώρα, η οποία ταυτίζεται με «εξοχικά μέρη επειδή θεωρείται πλυντήριο βρώμικου χρήματος», όπως ισχυρίστηκε χθες από το βήμα αυτό με διάθεση ειρωνείας, ο κ. Στεφάνου.

Πέραν αυτού όμως, ο συνετός δρόμος της δημοσιονομικής πειθαρχίας και σταθερότητας και οι συνακόλουθες αναβαθμίσεις της κυπριακής οικονομίας είναι ο μοναδικός δρόμος για τη μείωση του κόστους δανεισμού (κρατικού και ιδιωτικού), για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και τη δημιουργία νέων ποιοτικών θέσεων εργασίας.

 

Αυτός είναι και ο μοναδικός δρόμος για τη δημιουργία δημοσιονομικού περιθωρίου για τη συνεχή ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.

 

Ο εναλλακτικός δρόμος των εύηχων προτάσεων και των ψεύτικων διλημμάτων, για έκτακτες φορολογήσεις, αποτελούν επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, που θέτουν υπό αμφισβήτηση τη σταθερά ανοδική πορεία της κυπριακής οικονομίας, αποτέλεσμα θυσιών του κυπριακού λαού μιας δίσεκτης δεκαπενταετίας.

 

Τέλος, ξεκαθαρίζω ότι δεν ισχυριστήκαμε ποτέ πως όταν ευημερούν οι αριθμοί, παραλλήλως ευημερούν και οι άνθρωποι. Όμως, όταν ευημερούν οι αριθμοί, με ορθές πολιτικές, μπορεί σταδιακά να βελτιώνεται η καθημερινότητα των πολιτών.

 

Αντίθετα, όταν δεν ευημερούν οι αριθμοί και δεν λαμβάνονται διορθωτικά μέτρα, με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε στα μνημόνια, στη βίαιη φτωχοποίηση και στα κοινωνικά παντοπωλεία. Και, δυστυχώς, αυτή είναι η σύντομη ιστορία της πατρίδας μας της περιόδου 2009-2013.

 

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Συμπληρώθηκε φέτος μισός αιώνας από το προδοτικό και τουρκοφόρο πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και των εν Κύπρω «χρήσιμων ηλίθιων».

 

Συμπληρώθηκε φέτος μισός αιώνας από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και τον βίαιο εκτοπισμό 200,000 ελληνοκυπρίων από την πατρώα γη.

 

Συμπληρώθηκε φέτος μισός αιώνας παράνομης τουρκικής στρατιωτικής κατοχής του 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα οποία από το 2004 αποτελούν ευρωπαϊκά -ενωσιακά εδάφη.

 

Μισό αιώνα μετά το μαύρο καλοκαίρι του 1974 πλέον οι καταδίκες δεν αρκούν. Αναγκαίες μεν, αλλά δεν αρκούν. Χρειάζονται πολλά περισσότερα.

 

Χρειάζεται πρωτίστως αυτοκριτική, η οποία προϋποθέτει αυτογνωσία και αντικειμενική κρίση, μακριά από συναισθηματισμούς και ανέξοδες μεγαλοστομίες.

 

Και, ασφαλώς, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η ιστορία των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού βρίθει από οδυνηρές υποχωρήσεις της δικής μας πλευράς επί της ουσίας για να συντηρούμε την όποια διαδικασία.

Χρειάζεται αναγέννηση της ελπίδας. Να πούμε ότι «Ναι, 50 χρόνια συνεχιζόμενης κατοχής και εκτοπισμού είναι πολλά. Πάρα πολλά. Αλλά όχι αρκετά για να μας επιτρέψουν να διαγράψουμε 3,500 χρόνια ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, υπογράφοντας μια νέα Ανταλκίδειο ειρήνη».

 

Χρειάζεται να αφήσουμε το Κυπριακό και τη διαχείρισή του μακριά από μικροκομματικούς τακτικισμούς, που πολλές φορές προσφέρουν φαρμακερά βέλη στη φαρέτρα της τουρκικής διπλωματίας και προπαγάνδας.

 

Χρειάζεται περισσότερη δράση για να πείσουμε πρώτα τους εαυτούς μας και μετά τη διεθνή κοινότητα ότι δικαιούμαστε να ζήσουμε σε ένα κανονικό κράτος, χωρίς κατοχικούς στρατούς, χωρίς εγγυητές και κηδεμόνες, με διασφαλισμένα τα ατομικά δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες όλων των νομίμων κατοίκων του.

 

Χρειάζεται να στηρίξουμε ουσιαστικά τον προσφυγικό κόσμο. Να διασφαλίσουμε την αξιοπρέπειά του και ταυτόχρονα να περιορίσουμε την προσφυγή στην Επιτροπή Ακίνητης Ιδιοκτησίας στα Κατεχόμενα. Εκεί όπου ξεπουλούνται, έναντι πινακίου φακής, ελληνοκυπριακές περιουσίες στην Τουρκία.

 

Γιατί, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι Κυπριακό θα υπάρχει όσο υπάρχουν ελληνοκυπριακές κατεχόμενες περιουσίες, οι οποίες διεκδικούνται από τους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.

  

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Κατ’ εντολή του κυπριακού λαού, με απόλυτο και συντριπτικό τρόπο το 2004, η συνολική αξιοπρεπής διευθέτηση του Κυπριακού δεν μπορεί να γίνει επί της σύνοψης των διαχρονικών απαιτήσεων της Τουρκίας, που έχουν ως μοναδικό προσανατολισμό τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου και δι’ αυτής τον ουσιαστικό έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου.

 

Συνεπώς, η συνολική αξιοπρεπής διευθέτηση του Κυπριακού μπορεί να διεκδικηθεί ουσιαστικώς, αναβαθμίζοντας τη γεωπολιτική αξία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην αντίληψη όσων διαθέτουν την ικανότητα και τη δυνατότητα να επηρεάσουν την άτεγκτη στάση της Τουρκίας.

 

Κι αυτήν τη στρατηγική υπηρετεί με συνέπεια ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, από την ανάληψη των καθηκόντων του, με τα αποτελέσματα να είναι περισσότερο από εμφανή και να αναγνωρίζονται καθολικά εκτός Κύπρου, αλλά και από τους καλοπροαίρετους εντός Κύπρου.

 

Με τον ξεκάθαρο δυτικό διεθνοπολιτικό προσανατολισμό της παρούσας Κυβέρνησης, οι θέσεις και τα επιχειρήματά μας ακούγονται στα σημαντικότερα κέντρα λήψεως αποφάσεων.

 

ΗΠΑ, Βρετανία και Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκονται πολιτικώς εγγύτερα από ποτέ στη Λευκωσία, στη μοιρασμένη Λευκωσία, η οποία απαιτεί αυτό που ανέφερε η κα Μέτσολα στην εναρκτήρια ομιλία της, μετά την επανεκλογή της στην Προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι «πρέπει επιτέλους να κλείσουμε το σκοτεινό κενό στην ιστορία της Ευρώπης με μια βιώσιμη λύση, ευθυγραμμισμένη με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τις ευρωπαϊκές αξίες».

 

Συνεπώς, οι τουρκικές αιτιάσεις για λύση δύο κρατών, 20 χρόνια μετά την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δι’ όλων των εδαφών της, δεν μπορούν να θεωρούνται βάσιμες, αφού αποτελούν κραυγαλέα ανατροπή της Συνθήκης Προσχώρησης.

 

Ταυτόχρονα, όμως, 20 χρόνια μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία επιτεύχθηκε με θυσίες μόνο των Ελληνοκυπρίων, αλλά που τα οφέλη της ένταξης τα απολαμβάνουν και οι συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριοι, θα πρέπει επιτέλους να επιδειχθεί και από αυτούς η απαραίτητη εμπιστοσύνη στο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να κατανοήσουν ότι μπορούμε να προχωρήσουμε μαζί σε ένα κανονικό κράτος, χωρίς ξένους στρατούς και κηδεμόνες.

 

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Φτάνοντας στο τέλος της παρέμβασής μου, θα ήθελα και φέτος να ευχαριστήσω από καρδιάς όλα τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων για τη δημιουργική συνύπαρξη, το προσωπικό της Βουλής για τη συνεχή στήριξη στις κοινοβουλευτικές επιτροπές και στις αποστολές στο εξωτερικό και την ομάδα των εκλεκτών κοινοβουλευτικών συνεργατών του ΔΗΚΟ, που αποτελούν τους αφανείς ήρωες της κοινοβουλευτικής δράσης μας.

 

Εύχομαι σε όλες και όλους Καλά Χριστούγεννα και ένα καλύτερο νέο έτος, που να φέρει περισσότερα παιδικά χαμόγελα, περισσότερη υγεία, ευτυχία και ειρήνη στον κόσμο, περισσότερη λογική στις επιλογές μας, και ασφαλώς να φυσήσει επιτέλους ο αέρας της ελευθερίας στον τόπο μας.

 

Σας ευχαριστώ πολύ.