Το "αόρατο χέρι" του Γουίλμπουρ Ρος

Όποιος παρακολουθεί από κοντά την εν εξελίξει διαδικασία που αφορά την έγκριση των πέντε νομοσχεδίων για το "πλαίσιο αφερεγγυότητας" και συνακόλουθα την ενεργοποίηση του νέου ρυθμιστικού πλαισίου περί εκποιήσεων, διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα "αόρατο χέρι", που κατευθύνει την όλη διαδικασία. Και, βεβαίως, δεν αναφερόμαστε στο "αόρατο χέρι", στο οποίο προσέφυγε το 1776 ο μεγάλος σκοτσέζος οικονομολόγος Άνταμ Σμιθ στο μνημειώδες βιβλίου του "Ο Πλούτος των Εθνών", για να θεμελιώσει την ξακουστή θεωρία του για την "ικανότητα" της αγορά να οδεύει προς τα "επιθυμητά αποτελέσματα", που συνάδουν με το κοινό συμφέρον. Αναφερόμαστε στο κερδοσκοπικό "αόρατο χέρι" του νέου μεγαλομετόχου της Τράπεζας Κύπρου, του Γουίλμπουρ Ρος.

Να θυμίσουμε ότι στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Κύπρου, τον Αυγούστου του 2014, ο Ρος απέκτησε τον έλεγχο του 19% της τράπεζας, επενδύοντας 400 εκ. ευρώ. Η "παγίδα" στη βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπική κίνηση του αμερικανού κρύβεται στην τιμή αγοράς της μετοχής, που είναι τα 0,24 ευρώ. Ενώ, οι πρώην καταθέτες πήραν μία μετοχή για κάθε ένα "κουρεμένο" ευρώ. Συνεπώς, η προοπτική για να ανακτήσουν τα χρήματά τους οι πρώην καταθέτες θα σημαίνει τετραπλασιασμό της επένδυσης του Ρος. Κάτι που, βεβαίως, δεν θα γίνει ποτέ, αφού σε πολύ χαμηλότερη τιμή o Ρος θα έχει ήδη "ξεφορτώσει" τις μετοχές του και θα έχει γίνει "καπνός" από την Κύπρο. Όπως ακριβώς είχε πράξει στην Ιρλανδία, όπου το 2011 αγόρασε τo 35% του μετοχικού κεφαλαίου της χρεοκοπημένης Bank of Ireland προς 0,10 ευρώ και το 2014 "ξεφόρτωσε" τις μετοχές του σε τιμές μεταξύ 0,27 και 0,33 ευρώ, τριπλασιάζοντας τα λεφτά του. Πώς κατάφερε ο Ρος να ανεβάσει την τιμή της μετοχής της ιρλανδικής τράπεζας; Μα, με τις κατασχέσεις ακινήτων, φυσικά, οι οποίες τετραπλασιάστηκαν -μόνο- τον τελευταίο χρόνο πριν την κερδοσκοπική "κοπάνα" του από το νησί. Με τις κατασχέσεις ακινήτων μειώθηκε η "μαύρη τρύπα" των μη εξυπηρετούμενων δανείων στους ισολογισμούς της τράπεζας, βελτιώθηκε η λογιστική εικόνα της και αυτό αποτυπώθηκε στην τιμή της μετοχής.

Ομοίως, στην Κύπρο, γίνεται φανερό ότι επιδιώκεται κάτι παρόμοιο. Μετά την προνομιακή τιμή με την οποία ο Ρος εισήλθε στο μετοχικό κεφάλαιο της Τράπεζας Κύπρου, έναντι των πρώην καταθετών, τώρα, δημιουργείται ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί άμεσα για να βελτιώσει τη λογιστική εικόνα της τράπεζας. Παρέχεται στον Ρος, μέσω των νομοθετικών ρυθμίσεων, τόσο του βασικού νομοθετήματος περί εκποιήσεων όσο και του δήθεν "πλαισίου αφερεγγυότητας", το νομικό οπλοστάσιο για να προχωρήσει σε μαζικές εκποιήσεις εξπρές, ούτως ώστε να μπορέσει να σμικρύνει το μέγεθος της "μαύρης τρύπας" των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στη συνέχεια, αφού δεν θα υπάρχει η απαλλαγή των εγγυητών, το υπόλοιπο της ζημιάς θα μεταφέρεται από τους ισολογισμούς της τράπεζας στις πλάτες των εγγυητών. Η "απαλλαγή" αυτού του λογιστικού "βάρους" θα προκαλέσει την αύξηση της τιμής της μετοχής, κατά το ιρλανδικό προηγούμενο, και πολύ πριν πλησιάσει την τιμή που θα κάλυπταν τη ζημιά τους οι πρώην καταθέτες, δηλαδή το ένα ευρώ, ο Ρος θα έχει ήδη "ξεφορτώσει" τις μετοχές του και θα έχει φύγει από την Κύπρο μαζί με τις "αυγατισμένες" επενδύσεις του.

Το "αόρατο χέρι" του Ρος, λοιπόν, φαίνεται να κατευθύνει μια οριακή πλειοψηφία στη Βουλή, που ετοιμάζεται να ναρκοθετήσει την -όση απέμεινε- κοινωνική συνοχή, χαρίζοντας σε ένα "σαρκοβόρο αρπακτικό" με λευκό κολάρο το δικαίωμα να κερδοσκοπήσει σε βάρος των χιλιάδων ταλαιπωρημένων πολιτών αυτού του κράτους, οι οποίοι υποφέρουν ήδη από το ληστρικό πέρασμα ενός άλλου "γύπα", που σήμερα μαθαίνουμε ότι για να "απαλλαχτεί" πολιτικούς άντρες, που προφανώς προέβαλαν αντίσταση στα άνομα σχέδιά του, μοίραζε εκατομμύρια ευρώ σε πολιτικούς αντιπάλους.