Οι «μάγκες» και τα παχύδερμα
Στο άρθρο «Η μήνις του ΔΗΚΟ θυσία στην κομματική ‘παλληκαριά’» (Φιλελεύθερος, 14/7/2009), ο τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας, κ. Γιώργος Καλλινίκου, ελλείψει επιχειρημάτων, ειρωνεύεται το ΔΗΚΟ και τους αξιωματούχους του ότι «δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους όταν μιλούν για το εθνικό θέμα». Διερωτώμαι αν θα ήταν πιο βολικό για τον κ. Καλλινίκου αν όλοι επιδείκνυαν νομιμοφροσύνη - υποταγή στις απαιτήσεις της Τουρκίας και ν’ αφήναμε τις δέκα χιλιάδες μέλισσες του Ονήσιλου να ψοφήσουν απάνω στο παχύ μας δέρμα, κατά τον Παντελή Μηχανικό.
Ο κ. Καλλινίκου προσπαθεί να μειώσει τον εκ της βάσης του ΔΗΚΟ νεοεκλεγέντα Γενικό Γραμματέα, αφού διερωτάται «ποια είναι τα κριτήρια για να γίνει κάποιος πολιτικός, αν μπορεί οποιοσδήποτε να μπει σ’ αυτό το χώρο». Η προσέγγιση αυτή αποτελεί ασέβεια προς την κομματική βάση του κόμματος και παράλληλα μειώνει την αξιοπιστία του ίδιου του αρθρογράφου, ο οποίος δεν έδειξε την ίδια σπουδή όταν άλλες ηγεσίες επιβλήθηκαν στα κόμματά τους είτε δια της «δημοκρατίας των 105», είτε δια του «εκσφενδονισμού σταχτοδοχείων».
Ο κ. Καλλινίκου δικαιολογεί τη «διπλωματική» επιλογή του Πρόεδρου Χριστόφια, να μην προτάξει «κόκκινες γραμμές», αφού, όπως λέει, αν το έκανε τότε και η τουρκοκυπριακή πλευρά θα πρότασσε τις δικές της «κόκκινες γραμμές». Το παράδοξο είναι ότι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Φιλελεύθερος», την ίδια μέρα, τιτλοφορούσε «Λύση αλά... τουρκικά» και στον υπότιτλο πρόβαλλε τις απαιτήσεις της Τουρκίας «Διάλυση Κυπριακής Δημοκρατίας, μόνιμες παρεκκλίσεις, εγγυήσεις». Εκτός, αν υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι για την Τουρκία το ανωτέρω τρίπτυχο είναι διαπραγματεύσιμο!
Τέλος, διερωτάται, ο κ. Καλλινίκου, γιατί δεν εισηγούνται, οι «μάγκες» του ΔΗΚΟ, άλλο τρόπο επίλυσης του Κυπριακού. Δεν είμαι ο αρμόδιος να απαντήσω, γι’ αυτό προτείνω στον κ. Καλλινίκου να (ξανά)διαβάσει το άρθρο του επίκουρου καθηγητή στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, δρα Μάριου Ευρυβιάδη, το οποίο δημοσιεύτηκε στον κυριακάτικο «Φιλελεύθερο» (12/7/2009) και προτείνει το μπλοκάρισμα του κεφαλαίου ενέργειας ως πρώτο βήμα για διόρθωση της λανθάνουσας πορείας μας...
Ο κ. Καλλινίκου προσπαθεί να μειώσει τον εκ της βάσης του ΔΗΚΟ νεοεκλεγέντα Γενικό Γραμματέα, αφού διερωτάται «ποια είναι τα κριτήρια για να γίνει κάποιος πολιτικός, αν μπορεί οποιοσδήποτε να μπει σ’ αυτό το χώρο». Η προσέγγιση αυτή αποτελεί ασέβεια προς την κομματική βάση του κόμματος και παράλληλα μειώνει την αξιοπιστία του ίδιου του αρθρογράφου, ο οποίος δεν έδειξε την ίδια σπουδή όταν άλλες ηγεσίες επιβλήθηκαν στα κόμματά τους είτε δια της «δημοκρατίας των 105», είτε δια του «εκσφενδονισμού σταχτοδοχείων».
Ο κ. Καλλινίκου δικαιολογεί τη «διπλωματική» επιλογή του Πρόεδρου Χριστόφια, να μην προτάξει «κόκκινες γραμμές», αφού, όπως λέει, αν το έκανε τότε και η τουρκοκυπριακή πλευρά θα πρότασσε τις δικές της «κόκκινες γραμμές». Το παράδοξο είναι ότι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Φιλελεύθερος», την ίδια μέρα, τιτλοφορούσε «Λύση αλά... τουρκικά» και στον υπότιτλο πρόβαλλε τις απαιτήσεις της Τουρκίας «Διάλυση Κυπριακής Δημοκρατίας, μόνιμες παρεκκλίσεις, εγγυήσεις». Εκτός, αν υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι για την Τουρκία το ανωτέρω τρίπτυχο είναι διαπραγματεύσιμο!
Τέλος, διερωτάται, ο κ. Καλλινίκου, γιατί δεν εισηγούνται, οι «μάγκες» του ΔΗΚΟ, άλλο τρόπο επίλυσης του Κυπριακού. Δεν είμαι ο αρμόδιος να απαντήσω, γι’ αυτό προτείνω στον κ. Καλλινίκου να (ξανά)διαβάσει το άρθρο του επίκουρου καθηγητή στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, δρα Μάριου Ευρυβιάδη, το οποίο δημοσιεύτηκε στον κυριακάτικο «Φιλελεύθερο» (12/7/2009) και προτείνει το μπλοκάρισμα του κεφαλαίου ενέργειας ως πρώτο βήμα για διόρθωση της λανθάνουσας πορείας μας...
Σχόλια